Vrijdag 9 september – Dinsdag 13 september

 

Haaaallllooooowwwww allemaal, hier zijn we weer.

Het heeft even geduurd nu, maaaar, we hebben ook niet zo heel veel avonturen beleefd.  Dat komt omdat we hier allemaal zoveel rust vinden op de camping dat het gewoon fijn is om hier te vertoeven. Maar ja, gewoon luierikken, dat zijn geen avonturen hè.

Maar we willen jullie toch even laten weten wat we dan wel doen op die dagen.

Enfin, die avonturen beleven, dat zal vast wel veranderen als we éénmaal in Duitsland zijn.  Dat hopen we tenminste wel.

 

In ieder geval blijven we hier nog een paar dagen. Komende zondag, de 18^e september vertrekken we hier definitief om ons beider geboorteland achter de rug te laten en naar Duitsland te trekken. Waarheen? Das ook voor ons nog een vraagteken.  Baasjes zijn begonnen met het uitzoeken van een camping waar we het eerst naartoe kunnen.

Maar wisten jullie al dat het allemaal bijna niet door ging? Bazinneke had een oproep gekregen voor haar 5^e Covid19-herhalings-prik. Maar gelukkig heeft ze het kunnen regelen zodat ze die prik pas in December zal gaan halen, als we weer thuis zijn dus.

Zijn we allemaal heel blij mee hoor, want zo kunnen we toch nog verder trekken en nog heel veel avonturen beleven.  We waren echt bang dat er al een einde aan deze avonturen zou komen, nog voor ze goed en wel begonnen waren.

 

Maar ondertussen genieten wij met volle teugen van de rust op de camping en van het zonneke.

En we liggen ook graag bij baasje op bed natuurlijk. Yep, da mogen we hier allemaal, straf hè.

 

En het is hier ook heel mooi als we gaan wandelen, bazinneke kan altijd wel genieten van de mooie luchten.

 

En er zitten hier ook best veel beestjes in de buurt, heel veel hertjes, maar ja, hier aan de camping is een hertenkwekerij, dus wel normaal hè.

Maar er zitten ook schaapjes, lama’s, varkens, van alles. En soms kan het ons niet schelen, maar soms wil de Wodan wel op jacht. Die jeugd, die jonge wittekop, die denkt altijd dat hij alles mag, maar dat is niet zo hoor. Gelukkig ben ik ne brave vent.

 

Wat we hier dan hele dagen doen? Tja, niet alleen maar luieren hoor, we amuseren ons ook met gezelschapsspelletjes en wij mogen vaak mee doen, al doen we het niet altijd zoals het zou moeten zijn, maar we doen ons best. Als we maar bij de baasjes zijn.

 

De vrijdag werd bazinneke opgehaald door Melissa, het bazinneke van Twinkel. Die zijn dan samen boodschappen gaan doen. Was ook weer eens wat anders.

 

En zo werd het dan weer zondag, den 11^e september, dat was weer heel spannend want Tante Phyll kwam weer even langs. Zonder tent dit keer, maar wel weer met haar witte Diva, het noppenmeisje Zazu.

Ik ben eigenlijk helemaal gek van haar, maar dat zal niks worden, vrees ik want dat zou wat moois geven, toch. Een mooie stoere bruine boxer met een wit slank noppenmeisje.  Trouwens, de Wo vindt dat hij beter bij Zazu past omdat hij nog jonger is. 

Nou ja, de baasjes hebben weer heel gezellig bij gepraat, we snappen niet wat die altijd te vertellen hebben, maar die hebben altijd wel wat om over te praten, en natuurlijk roddelen ze ook veel over ons.

 

En met wat lekkers voor de baasjes en voor ons komt er weer een volgende dag in zicht.

Maandag de 12^e september, nou seg, dat was weer spannend. Wij weer op pad voor een grote wandeling, man, man, man, zo mooi, maar het was best warm en zo kwam het dat we toch nog vrij vroeg weer naar de camping afzakten. Met onderweg tussenstops in de schaduw om wat uit te rusten en te drinken. Nee, zo heel ver was het niet, maar wel leuk weer, en bazinneke heeft dan onderweg toch ook nog een geocache kunnen vinden en loggen.  Tof hè.  Zo zijn we altijd allemaal tevreden.

 

Daarna was het natuurlijk weer bijkomen en uitrusten op de camping, helemaal relaxt.

En dan de avond, weer visite. Dit keer van Jeroen en Anja, zo leuk zeggen de baasjes weer want die hadden ze ook al vele jaren niet meer gezien. 

Echt deze vakantie is er echt eentje van terug ontmoeten, van weerzien en fijne vriendschappen die weer aangesterkt worden.

En leuk voor 't bazinneke want iedereen heeft wel wat voor haar bij, van gewoon lekker vlees, pralines en heerlijke douche-verwenproducten. Nou seg, die wordt in de watten gelegd, echt wel, straks krijgt ze nog nen dikke nek van al die verwennerij.  Maar ze vindt het allemaal wel heeeel erg lief hoor.

Toch is het voor ons ook vermoeiend, al die visite en die drukte, ook al slapen en rusten we veel. Zo vermoeiend dat we gisteren toch even ruzie gingen maken. Niks ergs hoor, we hebben mekaar niet pijn gedaan, maar we waren even heel boos op mekaar. En met al die vrouwelijke aandacht van al die bezoekende hondjes waren we wel een beetje jaloers op mekaar.

Maar ondertussen zijn we al lang en breed weer dikke vrienden hoor. Wij kunnen echt niet zonder elkaar. Wij zijn vrienden door dik en dun.

 

We genieten gewoon verder, samen, van het mooie weer.

 

Vandaag is bazinneke ook even op stap geweest want de baasjes van Twinkel vierden hun 32^e huwelijksverjaardag. Die wilde ze dit keer eens persoonlijk gaan feliciteren. 

 

En nu is het weer avond, liggen we weer gezellig in ons vakantiehuisje te genieten en de blog te dicteren aan bazinneke. En zo meteen gaan we weer gewoon slapen. Weer even bijkomen en dromen van alles wat we toch weer mee maakten.  Want ook al is het niet allemaal even spectaculair, het is toch best vermoeiend voor ons. 

 

Nu nog een paar dagen rust hier en dan op naar het echte grote avontuur.

 

Groetjes van

Lemmy en Wodan.

Woensdag 7 & donderdag 8 september

 

Woensdag 7, donderdag 8 september.

 

Mensen, mensen, mensen, wat maken we hier allemaal mee seg.

Woensdagnacht, een onweder om u tegen te zeggen. Het dak van de caravan werd bestookt met vallende eikels, het was of ze hele karrevrachten op het dag neer gooiden. Kwam natuurlijk door de wind dat ze er allemaal ineens afvielen.  Daarbij de donder en het werd een heel kabaal. Er werden ook fotokes van ons genomen, al betwijfelen we of we die ooit te zien gaan krijgen. Want wat doen ze daar in de hemel met al die foto’s? Dat weten we natuurlijk niet.

Allé, er was ook heel veel wind en regen.

Maar we zijn wel heel dapper geweest hoor. De Wodan heeft er gewoon doorheen geslapen, allé, die is wel even opgestaan om bij de baasjes op het bed te gaan liggen. En ik ben dan even van mijn dekentje onder de tafel naar de bank verkast. Maar even later lagen wij weer te ronken hoor.

 

Verder op de dag was het heerlijk weer. En we hebben vooral een rustig dagje gehouden, natuurlijk ook wat gewandeld hier vlakbij.

 

En de baasjes hebben lekker gegeten, hert, hier van de winkel. Dat kweken ze hier op de camping zelf. Lekker zeggen de baasjes, maar dat weten we niet, want wij hebben niet mogen proeven.

 

En dan de nacht van woensdag op donderdag…. Amai, amai, amai. We wisten echt niet dat er zoveel regen in de hemel verborgen zat. Het heeft vanaf een uur of 1 geregend. Allé, geregend, het viel er met bakken uit. Niet te doen seg.

Alles is hier buiten kletsnat, er staan plasjes op het veld en het blijft maar regenen, continu.

Dus bleven we binnen en slapen gewoon wat bij. Heerlijk hoor want eigenlijk zijn wij ook graag lui. Eeeennnnnn, we zijn ook best al wel moe van al dat nieuws, al die vriendjes, al die indrukken. Dus is een paar dagen slapen best OK voor ons.

 

Zo vordert de dag ook wel en stilletjes aan doet het zonneke zijn best en drogen de plasjes op.

 

Toch hopen we snel weer wat echt spectaculairs te beleven.  En dan horen jullie weer van ons.

 

Dikke knuffels en groetjes van deze, momenteel luie avonturiers,

Lemmy & Wodan.

Dinsdag 6 september 2022

 

Vandaag alweer dinsdag, we zijn al bijna een week weg met @Home. En ja, we hebben al wel een paar avonturen beleefd.

 

Gisteren hebben ze hier achter de maïs op het veld nog komen afdoen. Amai seg wat was dat weeral. Van die reuzen grote machines, tractoren of zoiets. Maar wij waren weer heel dapper hoor, wij hebben gewoon staan kijken hoe het allemaal ging. Dat was heel indrukwekkend.

 

 

En dan gisterenavond, toen hadden we nog een onverwachte korte ontmoeting met de Witte Diva “Twinkel”, tja, als je vlakbij de camping woont is dat heel normaal. Twinkel loopt daar met de baasjes altijd. Tja, en dan kom je mekaar al snel tegen met uitlaten.

En natuurlijk klikte het weeral hè, die dame blijft eeuwig ons vriendinnetje, dat weten we wel zeker.

 

En zoals alle nachten hier, hebben we heerlijk geslapen. Wel een paar keer wakker geworden want er was wat wind buiten en de eikels vielen van de bomen en die kletterden op de caravan. Net als de regen die heel zachtjes naar beneden viel. Maar dat vinden wij alleen maar fijn en heel rustgevend.

 

 

Vanmorgen zoals altijd eerst een uitlaatrondje en dan de buikjes vol eten.

 

Even later zagen we dat de baasjes hun wandelschoenen aantrokken en dat ze ons drinkbakje klaar zetten en drinkbussen vulden met water.

Ooowwww zouden we gaan wandelen? Ja hoor, we gingen hier op stap, zo leuk. En natuurlijk vertrokken we nog vroeg, toen was het nog heerlijk frisje. We hebben een kleine 10 km. gewandeld en toen we terug kwamen, begon het al aardig warm te worden, maar met voldoende drinken was het nog goed te doen.

We waren wel maar net voor de grote warmte weer aan de caravan. Maar das goed genoeg hè. En hijgen dat doen wij toch, ook als het helemaal niet warm is.

 

De wandeling was mooi, over hoofdzakelijk rustige paadjes, in bosrijk gebied, over een stukje heideland, langs vennetjes, echt mooi. En natuurlijk heeft bazinneke daar een paar geocaches mee opgepikt.  Was ook leuk, de omgeving, het gehucht daar noemt Appel en die geocaches waren soms ook echt appeltjes. Heel grappig.

 

Dat was dus weer heeel erg geslaagd vandaag.

 

 

Nadat we weer op de camping waren hebben de baasjes gezorgd dat we in de schaduw zaten en dat we het niet te warm hadden. Ja, we waren best moe, dus lekker slapen en luierikken. Heerlijk gewoon.

 

Net nog een laatste rondje gelopen, dan moeten we, voor we gaan slapen alleen nog even snel gaan plassen.  En tijdens dat rondje nog genoten van een prachtige lucht.

 

En zo komt er weer een einde aan een prachtige dag waarop we samen genoten hebben.

En dit is dan meteen ook weer de afsluiting van onze avontuurlijke dag.

 

Groetjes en slaap zacht, 

Lemmy & Wodan.