Op naar nieuwe avonturen..... Spannend !!!!!

 Hallo iedereen, 

Hier zijn we weer. Nee nog niet met nieuwe avonturen, maar het lijkt er wel heel fel op dat er nu al heel snel nieuwe avonturen aan zitten te komen.

Allé, nu moeten jullie niet denken dat wij niks beleven hè, da wel, alleen geen grootse avonturen nu. Nee, we gaan dan wel elke dag wandelen, maar dat is hier in Zichem, langs den Demer, in de velden... Meestal heel vroeg op de ochtend als de meeste mensen nog slapen. Dan is het heerlijk rustig en kunnen we ook veel meer los lopen. Leuk is dat hoor, zo kunnen we ons krantje tenminste rustig uitlezen onderweg en kennis maken met de paarden en de koeien in de wei.

En voor de rest spelen we in de tuin als het niet te warm is, alhoewel, ik vind dat warm helemaal niet erg hoor. Ik kan best op de beton liggen slapen als het 30° is. 

Maar meestal slapen we hier binnen wel veel nu. Tja, we waren ook moe van al die avonturen en we moeten uitgerust zijn voor de volgende avonturen. 

Dat snappen jullie wel hè.                                                                                                                         En natuurlijk halen we thuis ook wel kattenkwaad uit.

En we eten af en toe ons visje.

Ondertussen zijn de baasjes heel erg druk bezig. Je wil het niet weten. Eerst was het caravan leeg maken, wassen, strijken, poetsen enzo. En nu de caravan weer netje is..... nou wat dachten jullie?            Jaja, ze zijn hem weer aan het inladen. Stom is dat hè, eerst uitladen en dan weer inladen. Kunnen ze da nu niet gewoon zo laten? Ik snap hem niet hoor, en de Wo al evenmin, maar 't zal wel normaal zijn zeker.  Ook zijn ze druk bezig met alles regelen, auto moet in orde zijn, medicatie moet er zijn voor heel die periode dat we weg zijn, eten voor ons en voor baasje en zo zijn er nog van die dingen.

Enfin, het volgende avontuur? Daar zijn ze dus nog niet over uit. Ze opperen van alles, dus geen idee wat het worden zal. Het wordt in ieder geval spannend want de baasjes willen nu niet meer reserveren en ook niet meer zo lang op 1 camping staan, ze willen rondtrekken of zoiets. Wat ze daar nu precies mee bedoelen, dat zien we dan wel.

Ondertussen horen we van alle klokken luiden. Nee, niet die van de Notre Dame, maar wel alle andere klokken. Zo horen we Nederland als vertrekbasis vallen. Eerst werd er gezegd enkel rondje Nederland, maar dat gaat hem dus niet worden naar het schijnt. Iets over veel te dure benzine en stakende boeren en zo. Dus komt dat echte rondje later zeggen ze. Maar ze willen wel even Nederland in, iets van ergens waar ze absoluut moeten zijn. Snappen jullie het nog? Wij niet echt hoor.

Allé en dan zouden ze, verder vanaf ergens bovenkant Nederland, Duitsland in trekken. En dan wordt het nog moeilijker. Weer keuzes, opties.... mmmmmm waarom toch zo moeilijk doen. 😱                      Dus, blijven ze bovenkant Duitsland en wippen ze even de grens met Denemarken en Polen over of trekken ze naar beneden Duitsland? Dan zouden we weer de richting uitgaan waar we al eens geweest zijn in Rheinland-Pfalz en Saarland.  Daar was het heel erg mooi en we hebben daar nog lang niet alles gezien. We zouden dan wel een camping ⛺ zoeken die meer centraal gelegen is of zoiets. En dan horen we ook nog iets over Frankrijk vallen. Echt hè, niet te doen met die baasjes van ons. 😳                Maar ja, nu weten we het nog niet hè.  Baasjes vinden het lollig 😁dat wij in het ongewisse blijven.  Echt hè, we vinden onze baasjes eigenlijk heel erg stout, dat ze dat doen met ons. Maar we mogen gelukkig wel mee, dat is zeker want ze kunnen ons niet missen, zeker niet als ze een paar maanden weg blijven. 💓

Duuuuuussssss ook voor jullie? Het blijft een gok, het blijft spannend afwachten en waarschijnlijk weten we, als we vertrekken nog steeds niet meer. Ow ja, het zou ook wat te maken hebben met het weer. ☔🌞Dus het ziet er naar uit dat het een hele surprise wordt want dat weer, dat is tegenwoordig ook wispelturig en onvoorspelbaar.  😉

Een hele gok, jaja want waar gaan we heen? Hoe lang? Wanneer vertrekken we? Kan zomaar eens morgen zijn, maar ook pas binnen een maand want bazinneke moet begin september nog op controle naar het ziekenhuis en dan moet zij in ieder geval naar huis. Spannend hè? 👅

Enfin, jullie weten nu nog altijd niet veel, maar toch al iets hè. De plannen zijn in de maak, de voorbereidingen in volle gang.  En we blijven jullie in ieder geval op de hoogte houden. Zeker en vast van onze avonturen als we eenmaal op pad zijn. 👀

Benieuwd? Wij ook.

Groetjes,

Lemmy en Wodan

Dag 35 & 36 → 07 & 08 juli : Luxemburg, van alles en nog wat…..

 

Nadat we gisteren weer een rustig dagje hadden, vooral de verjaardag van baasje gevierd. Ja, op een rustige manier want baasje kant toch niet veel eten en drinken. Maar het was leuk en gezellig want we zijn samen, met ons viertjes en nog steeds “on the road” of toch zoiets.

 

 

Na de normale ochtendroutine op de camping begonnen de baasjes alles klaar te maken voor het avontuur van vandaag. Al was de planning dat het niet al TE uitdagend zou worden. Nou ja, de baasjes kennende…. We zouden het wel zien.

 

Eenmaal op weg gingen we eerst hier vlakbij in Hosingen een monument bezoeken. Nee, dat hadden ze nog nooit bezocht alhoewel we hier bijna alle dagen voorbij rijden. Nu dan toch gestopt want ja, onze tijd hier wordt kort en we moeten toch echt alles hier gezien hebben.

 

 

Baasjes wilden vandaag weer heel moeilijke doe-caches gaan doen, dus het zou vaak rusten worden voor ons, maar ook wandelen. En als baasjes dan proberen zo’n kistje open te krijgen en aan het logboekje te geraken, dan hebben wij vaak het bos voor ons alleen. Een hoop bladeren om in rond te rollen, pakken afgevallen takken om mee te spelen, en als we braaf in de buurt blijven, af en toe een snoepje. Dan kan je dag toch niet meer stuk?

 

Enfin vaak valt er dan ook niet veel te vertellen en worden fotokes vergeten. Stomme baasjes, dat ze ons eens leerden foto’s nemen, dan zouden er vast veel meer zijn. Maar goed, het is wat het is en we hebben toch nog  wel een verhaal te vertellen.

 

Zo kwamen we aan een plaats in Alscheid die de 150 jarige onafhankelijkheid van Letzenbuerg eerde.  Het was daar mooi, heel mooi en rustig. En de mozaïek op het mooie gebouwtje was fabelachtig mooi.

 

 

Net door Doesburg gereden kwamen we aan de restanten van drankentanden. Die dienden om de Duitse tanks tegen te houden.

Destijds zijn alle drakentanden die over de weg liepen verwijderd zodat de weg opnieuw vrij kwam en vernieuwd kon worden. Maar de 4 stenen (van 4 rijen) die in de kant stonden werden behouden als herinnering aan wat zich hier allemaal heeft afgespeeld.

 

 

We hadden hier ook een fantastisch uitzicht.

 

 

In de buurt van Bastendorf werd er gestopt voor een leuke wandeling. Mmmm tekenland, maar dat nemen we er dit keer maar bij. Heel leuke en moeilijke caches die de baasjes toch al vrij snel allemaal open hadden. De stukken tussendoor om van de ene naar de anderen te gaan waren super leuk wandelen.

 

Foto’s zijn een beetje minder want al wandelend foto’s nemen lukt bazinneke niet zo goed omdat ze dan hinkiepinkie zonder stok moet stappen.

 

 

 

Als allerlaatste voor we weer naar de camping reden kwamen we aan bij een toren. Die staat in Mont Saint-Nicolas in de buurt van Hosingen, Vianden.

Amai seg, wat was die hoog, en daarboven zag je heeeeeel erg ver, over het enorme waterbekken, maar ook over de rest van de omgeving natuurlijk. Het was best eng daarboven want de wind die blies ons er bijna weg, zooo fel.

Tja, en als je daar weg waait, dan kan je misschien ver vliegen, maar niet ver landen. Toch blij als we weer op de begane grond stonden hoor. Ook omdat het bovenste deel van de trappen weer van die gaatjes waren waar we overheen moesten.

Hèhè, vermoeiend hoor, zo’n hoge toren beklimmen.

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------- 

 

Vrijdag 08 juli 2022, de laatste dag dat we hier in Luxemburg echt op avontuur gaan.

Eerst werd er getwijfeld of we echt nog wel zouden gaan of gewoon nog relaxen, maar ja, relaxen kunnen we nog heel veel als we weer thuis zijn.

Bovendien kon het zijn dat Dooz en zijn bazinnetje vandaag alweer kwamen, dus wilden de baasjes toch op de camping zijn.

 

Daarom besloten de baasjes om toch maar weer op stap te gaan, niet te ver, niet te veel bezoeken, maar toch nog een dagje met wat moois. Tja, je probeert toch echt zo veel mogelijk te zien als je onderweg bent, toch.

 

Dus zijn we maar vertrokken richting Hoscheid waar we klankbuizen gingen bekijken en uitproberen, al paste die koptelefoon niet op onze koppen, wel op die van de baasjes.

Dit was dan weer eens helemaal iets anders dan wat we tot nu toe hebben bewonderd.

 

 

En dan gingen we naar Houschent waar we een oorlogsmonument gingen bezoeken ter herinnering van alle gesneuvelden in Houschent tijdens de 2^e Wereldoorlog.

 

 

 

En onderweg van Maarkebaach naar Bourscheid zagen we dit mooie landschap. Het is altijd weer anders, altijd weer genieten.

 

 

En daarna weer richting Wiltz waar we nog iets moois ontdekten terwijl we toch al vaker in Wiltz en omgeving waren geweest.

Het mooie ding noemt “Dragon Fly”. Een super mooi kunstwerk dat zijn naam natuurlijk niet gestolen heeft.

 

 

En in Esch-sur-sûre konden we nog genieten van een prachtig “point of vue”.

 

 

En daar zagen we deze mooie hagedis.

 

 

 

Toen we terug kwamen op de camping stond Dooz al op ons te wachten.

 

 

En dan opeens is het alweer een dagje later, zaterdag de 9^e juli, de voorlaatste dag.

Baasjes al druk met van alles inpakken en wat schoonmaken want ja, na 5 weken op camping Vallée de L’Our is alles natuurlijk wat vies geworden. En iets vies inpakken vinden de baasjes geen goed idee.

 

Maar tussendoor vonden ze toch de tijd om even met ons te spelen, te knuffelen of even naar de uitloopweide te gaan.

En natuurlijk werd ook Dooz verwend met lekkers en een knuffel, net als wij.

En met het bazinneke van Dooz werd er natuurlijk ook nog wat af getaterd . Tja, wie weet hoe lang het weer duurt eer ze mekaar terug zien.

 

Enfin, het was vandaag een heerlijk en zonnig dagje en we hebben toch deftig genoten.

 

En van al dat afbreken ben ik heel erg moe geworden. Dus lekker slapen, nu nog onder de blote hemel, straks wel in ons bedje.

 

 

Morgen gaan we dus weer naar huis toe, benieuwd of onze mand er nog wel staat.

En wie weet hoe hoog het gras in onze tuin staat, misschien is het daar nu wel een oerwoud. We zien het morgen dan wel weer.

 

En we houden jullie verder op de hoogte want onze avonturen zijn nog helemaal niet afgelopen. Als we een paar weken thuis zijn zullen er weer plannen gesmeed worden voor een volgende avontuur met Katje en @Home.

 

Voor nu zeggen wij : slaap zacht

Groetjes van deze  grote avonturiers,

Lemmy en Wodan.