Woensdag 14 september, de laatste dagen in Nijkerk (Provincie Gelderland) ....

 Woensdag 14 september

 

Wat een verrassend dagje vandaag. Wij bleven eerst met bazinneke alleen op de camping terwijl baasje op visite ging bij Han en Melissa, dit om hun camper-in-spe te gaan bewonderen.

 

Ook wel eens fijn hoor, alleen met bazinneke en omdat we zo braaf geweest waren, mocht de Wo  ’s avonds nog even met Twinkel gaan spelen. Leuk en lollig hoor, die 2, maar voor mijn, toch al oudere botten, een beetje te veel actie. En, tja, dan kan ik niet meer mee en dan word ik soms een beetje chagrijnig.

Dus mocht de jeugd hun gang gaan terwijl ik met bazinneke een mooie en rustige wandeling heb gemaakt en daarna bij haar in @Home genoten heb van de rust en heel veel verwennerij.  En natuurlijk waren we blij dat we weer bij mekaar waren want ikke en de Wo, wij zijn toch wel onafscheidelijke maatjes.

 

Hihihi, de Wo was moe, heeeel erg moe van al dat spelen en hij had te veel gedronken. En wat dachten jullie? Bazinneke kon haar bed uit vannacht want de Wo moest plassen. Hij had zijn dekentje al bevuild want hij sliep zoo diep dat hij niet wakker geworden was, of jawel, maar toen het net te laat was.  Nou ja, eerlijk? Het was niet zo heel erg hoor, maar de Wo was wel geschrokken. En bazinneke kon daardoor al meteen dekens gaan wassen. Gelukkig heeft elke camping tegenwoordig wel een wasmachine, sommige moderne en soms stokoude, maar ja, alles wordt weer schoon en netjes.

 

Enfin, zo had bazinneke dus wel veel werk met de Wo. Zo stom hè, maar die jonge wittekop had ook echt alles gegeven om die witte “Twinkel” dame te imponeren.

Uiteindelijk was het ook wel grappig hoor, bazinneke in haar doorschijnende en super licht nachtkleedje met een koplampje op haar hoofd naar buiten met de Wo voor de rest van zijne plas. Het was koud buiten en je zag haar adem vliegen. Ik heb het in de gaten gehouden vanachter het raam want zo ’s nachts, bazinneke alleen met die wittekop naar buiten, dat vond ik toch wel wat naar hoor. En neeee, daar zijn geen foto's van. Maar alles is gelukkig goed gekomen en we hebben met zijn allen de rest van de nacht doorgeslapen.

 

 

Baasjes zijn ondertussen ook aan het regelen voor onze volgende etappe in deze vakantie.

We zullen ergens tussen Hannover en Hamburg in gaan staan, als volgende tussenstop. Het wordt een camping vlak bij de Lüneburger Heide in Müden, Örtze (Nedersaksen). Daar gaan we dus zondag naartoe.

 

Dit zou dan nog een tussenstop worden naar het uiteindelijke hoofddoel, de voormalige DDR.  Hoe lang we daar dan gaan blijven, dat zullen we daar ter plaatse dan wel zien.  Eerst maar eens bekijken of de camping ons zal bevallen en of er wat te zien is, maar met die Lüneburger Heide vlakbij, zal dat vast wel meevallen. Alleen, met die baasjes van ons weet je het nooit hè, die kunnen altijd opeens van gedachten veranderen.

 

Donderdag 15 september

 

Baasjes kregen bevestiging van de camping dat ze een plekje vrij hadden. Bazinneke heeft dus bevestigd, dat deel gaat dus echt wel door, al lijkt ook dat weer spannend want ze voorspellen daar heel slecht weer. Mmmm ze kunnen het wel uitzoeken hoor, die baasjes van ons.

 

Nou ja, verder werd het een rustig dagje waarop de baasjes nog wat voorbereidingen troffen voor de volgende etappe, want hier was het rust, maar daar willen ze wel wat meer gaan doen. Allé, dat zeggen ze toch, we gaan het zien, wij moeten toch gewoon mee en doen wat zij willen.

En ondertussen genieten wij van lekker slapen op bed van de baasjes, van leuke wandelingetjes, het ene al groter dan het andere, maar we gaan er hier wel een paar keer per dag op uit. Regen of gene regen.

En weten jullie wat? Ik begin regen zelfs leuk te vinden. Gisterenavond ben ik nog vrolijk, vrij en huppelend door de regen gaan wandelen Maar gezellig binnen vind ik ook nog steeds super leuk hoor.

Baasjes hebben wel al het zonnegordijn en de zijkant af gebroken want dat kon nu nog mooi droog en vooral ook schoon ingepakt.

De luifel zelf, die staat nog open zodat alles nog een beetje droog blijft. Hihihi, lollig hè, het is dan meteen zooo anders dan met het warme weer.

 

Omdat het de ganse dag met buien regende zijn de baasjes dus gewoon binnen in de caravan gebleven, spelletjes gespeeld en zo. En wij zijn er natuurlijk bij om alles in goede banen te leiden.

 

 

Vrijdag 16 september

 

Jaja, vrijdag alweer, overmorgen zijn we hier dus ribbedebie.

Maar eerst het dagje van vandaag. Bazinneke was al vroeg wakker en ging naar de douche, wij dachten : doe jij maar, wij kruipen lekker dicht bij ’t bazeke op bed, lekker op jou nog warme plekje.

Ondertussen heeft bazinneke er ook weer van geprofiteerd om een paar mooie ochtend-plaatjes te maken.

 

Toen bazinneke terug kwam maakte ze zich klaar, want ze ging boodschappen doen, samen met Melissa want samen is zoveel gezelliger.

Ondertussen is ze al weer lang en breed thuis en de rest van de dag zal het wel weer rustig aan worden want we waaien hier bijna weg en het is nat.  En ja hoor, we hadden hier een heuse regenboog. Zooo mooi.

Maar we zien dat verder wel.

 

Hihihi, en toen de mensen hiernaast gingen vertrekken, moesten ze achter onze caravan door om hun electra-kabel uit te trekken. Nou seg, dat was het één en ’t ander. Ik blafte even om te laten horen dat ik er was en dat ze alleen aan hun electra kabel moesten komen.

Maar de Wo? Die blafte ook, en die bromde en hij zette zich klaar voor de aanval. Klaar om de baasjes en ons vakantiehuisje te verdedigen. Die kleine broer wordt heus een stoere kerel.

 

Wij blijven jullie op de hoogte houden van onze avonturen, lui of actief….

En misschien horen jullie nog van ons voor we Nijkerk achter ons laten, anders zullen jullie het wel horen als we in Nedersaksen zitten.

 

 

Groetjes, nog steeds vanuit Nijkerk dus,

Lemmy & Wodan.

Vrijdag 9 september – Dinsdag 13 september

 

Haaaallllooooowwwww allemaal, hier zijn we weer.

Het heeft even geduurd nu, maaaar, we hebben ook niet zo heel veel avonturen beleefd.  Dat komt omdat we hier allemaal zoveel rust vinden op de camping dat het gewoon fijn is om hier te vertoeven. Maar ja, gewoon luierikken, dat zijn geen avonturen hè.

Maar we willen jullie toch even laten weten wat we dan wel doen op die dagen.

Enfin, die avonturen beleven, dat zal vast wel veranderen als we éénmaal in Duitsland zijn.  Dat hopen we tenminste wel.

 

In ieder geval blijven we hier nog een paar dagen. Komende zondag, de 18^e september vertrekken we hier definitief om ons beider geboorteland achter de rug te laten en naar Duitsland te trekken. Waarheen? Das ook voor ons nog een vraagteken.  Baasjes zijn begonnen met het uitzoeken van een camping waar we het eerst naartoe kunnen.

Maar wisten jullie al dat het allemaal bijna niet door ging? Bazinneke had een oproep gekregen voor haar 5^e Covid19-herhalings-prik. Maar gelukkig heeft ze het kunnen regelen zodat ze die prik pas in December zal gaan halen, als we weer thuis zijn dus.

Zijn we allemaal heel blij mee hoor, want zo kunnen we toch nog verder trekken en nog heel veel avonturen beleven.  We waren echt bang dat er al een einde aan deze avonturen zou komen, nog voor ze goed en wel begonnen waren.

 

Maar ondertussen genieten wij met volle teugen van de rust op de camping en van het zonneke.

En we liggen ook graag bij baasje op bed natuurlijk. Yep, da mogen we hier allemaal, straf hè.

 

En het is hier ook heel mooi als we gaan wandelen, bazinneke kan altijd wel genieten van de mooie luchten.

 

En er zitten hier ook best veel beestjes in de buurt, heel veel hertjes, maar ja, hier aan de camping is een hertenkwekerij, dus wel normaal hè.

Maar er zitten ook schaapjes, lama’s, varkens, van alles. En soms kan het ons niet schelen, maar soms wil de Wodan wel op jacht. Die jeugd, die jonge wittekop, die denkt altijd dat hij alles mag, maar dat is niet zo hoor. Gelukkig ben ik ne brave vent.

 

Wat we hier dan hele dagen doen? Tja, niet alleen maar luieren hoor, we amuseren ons ook met gezelschapsspelletjes en wij mogen vaak mee doen, al doen we het niet altijd zoals het zou moeten zijn, maar we doen ons best. Als we maar bij de baasjes zijn.

 

De vrijdag werd bazinneke opgehaald door Melissa, het bazinneke van Twinkel. Die zijn dan samen boodschappen gaan doen. Was ook weer eens wat anders.

 

En zo werd het dan weer zondag, den 11^e september, dat was weer heel spannend want Tante Phyll kwam weer even langs. Zonder tent dit keer, maar wel weer met haar witte Diva, het noppenmeisje Zazu.

Ik ben eigenlijk helemaal gek van haar, maar dat zal niks worden, vrees ik want dat zou wat moois geven, toch. Een mooie stoere bruine boxer met een wit slank noppenmeisje.  Trouwens, de Wo vindt dat hij beter bij Zazu past omdat hij nog jonger is. 

Nou ja, de baasjes hebben weer heel gezellig bij gepraat, we snappen niet wat die altijd te vertellen hebben, maar die hebben altijd wel wat om over te praten, en natuurlijk roddelen ze ook veel over ons.

 

En met wat lekkers voor de baasjes en voor ons komt er weer een volgende dag in zicht.

Maandag de 12^e september, nou seg, dat was weer spannend. Wij weer op pad voor een grote wandeling, man, man, man, zo mooi, maar het was best warm en zo kwam het dat we toch nog vrij vroeg weer naar de camping afzakten. Met onderweg tussenstops in de schaduw om wat uit te rusten en te drinken. Nee, zo heel ver was het niet, maar wel leuk weer, en bazinneke heeft dan onderweg toch ook nog een geocache kunnen vinden en loggen.  Tof hè.  Zo zijn we altijd allemaal tevreden.

 

Daarna was het natuurlijk weer bijkomen en uitrusten op de camping, helemaal relaxt.

En dan de avond, weer visite. Dit keer van Jeroen en Anja, zo leuk zeggen de baasjes weer want die hadden ze ook al vele jaren niet meer gezien. 

Echt deze vakantie is er echt eentje van terug ontmoeten, van weerzien en fijne vriendschappen die weer aangesterkt worden.

En leuk voor 't bazinneke want iedereen heeft wel wat voor haar bij, van gewoon lekker vlees, pralines en heerlijke douche-verwenproducten. Nou seg, die wordt in de watten gelegd, echt wel, straks krijgt ze nog nen dikke nek van al die verwennerij.  Maar ze vindt het allemaal wel heeeel erg lief hoor.

Toch is het voor ons ook vermoeiend, al die visite en die drukte, ook al slapen en rusten we veel. Zo vermoeiend dat we gisteren toch even ruzie gingen maken. Niks ergs hoor, we hebben mekaar niet pijn gedaan, maar we waren even heel boos op mekaar. En met al die vrouwelijke aandacht van al die bezoekende hondjes waren we wel een beetje jaloers op mekaar.

Maar ondertussen zijn we al lang en breed weer dikke vrienden hoor. Wij kunnen echt niet zonder elkaar. Wij zijn vrienden door dik en dun.

 

We genieten gewoon verder, samen, van het mooie weer.

 

Vandaag is bazinneke ook even op stap geweest want de baasjes van Twinkel vierden hun 32^e huwelijksverjaardag. Die wilde ze dit keer eens persoonlijk gaan feliciteren. 

 

En nu is het weer avond, liggen we weer gezellig in ons vakantiehuisje te genieten en de blog te dicteren aan bazinneke. En zo meteen gaan we weer gewoon slapen. Weer even bijkomen en dromen van alles wat we toch weer mee maakten.  Want ook al is het niet allemaal even spectaculair, het is toch best vermoeiend voor ons. 

 

Nu nog een paar dagen rust hier en dan op naar het echte grote avontuur.

 

Groetjes van

Lemmy en Wodan.

Woensdag 7 & donderdag 8 september

 

Woensdag 7, donderdag 8 september.

 

Mensen, mensen, mensen, wat maken we hier allemaal mee seg.

Woensdagnacht, een onweder om u tegen te zeggen. Het dak van de caravan werd bestookt met vallende eikels, het was of ze hele karrevrachten op het dag neer gooiden. Kwam natuurlijk door de wind dat ze er allemaal ineens afvielen.  Daarbij de donder en het werd een heel kabaal. Er werden ook fotokes van ons genomen, al betwijfelen we of we die ooit te zien gaan krijgen. Want wat doen ze daar in de hemel met al die foto’s? Dat weten we natuurlijk niet.

Allé, er was ook heel veel wind en regen.

Maar we zijn wel heel dapper geweest hoor. De Wodan heeft er gewoon doorheen geslapen, allé, die is wel even opgestaan om bij de baasjes op het bed te gaan liggen. En ik ben dan even van mijn dekentje onder de tafel naar de bank verkast. Maar even later lagen wij weer te ronken hoor.

 

Verder op de dag was het heerlijk weer. En we hebben vooral een rustig dagje gehouden, natuurlijk ook wat gewandeld hier vlakbij.

 

En de baasjes hebben lekker gegeten, hert, hier van de winkel. Dat kweken ze hier op de camping zelf. Lekker zeggen de baasjes, maar dat weten we niet, want wij hebben niet mogen proeven.

 

En dan de nacht van woensdag op donderdag…. Amai, amai, amai. We wisten echt niet dat er zoveel regen in de hemel verborgen zat. Het heeft vanaf een uur of 1 geregend. Allé, geregend, het viel er met bakken uit. Niet te doen seg.

Alles is hier buiten kletsnat, er staan plasjes op het veld en het blijft maar regenen, continu.

Dus bleven we binnen en slapen gewoon wat bij. Heerlijk hoor want eigenlijk zijn wij ook graag lui. Eeeennnnnn, we zijn ook best al wel moe van al dat nieuws, al die vriendjes, al die indrukken. Dus is een paar dagen slapen best OK voor ons.

 

Zo vordert de dag ook wel en stilletjes aan doet het zonneke zijn best en drogen de plasjes op.

 

Toch hopen we snel weer wat echt spectaculairs te beleven.  En dan horen jullie weer van ons.

 

Dikke knuffels en groetjes van deze, momenteel luie avonturiers,

Lemmy & Wodan.