Dag 3

 

Hallooowwww,

Vanmorgen begon het nog rustig, na een heerlijk nachtje waarin we allemaal goed geslapen hebben tot bijna 7 uur, we mochten dan meteen een kort rondje camping lopen om onze pakjes te deponeren.

Wij eten, dan de baasjes rustig eten terwijl wij op het bed mochten uitrusten.  Even later begonnen de baasjes van alles in de auto te laden en ja, wij mochten natuurlijk ook weer mee, dus… de auto in.

Baasjes wilden vandaag gewoon met de auto de omgeving verkennen, kijken waar ze wat boodschappen kunnen doen, waar er een carwash is want Katje ziet al lang niet meer wit. LOL

 

En natuurlijk wilde bazinneke ook nog een geocache meepikken en baasje wil altijd wel iets van de oorlog ontdekken, dus werd er een tussenstop gemaakt aan het “Monument des fusillés”, dit ter nagedachtenis van 4 verzetsstrijders die in december 1944 gefusilleerd werden.  Ze hebben de cache ook gevonden, dus geslaagde actie.

                                                 Monument des Fusillés

 

Nog even wat rond gereden en een stop gemaakt aan de kleine supermarkt in het dorpje Bertogne zelf. Wij bleven bij bazeke in de auto, lekker koel met de airco en bazinneke ging snel even kijken wat ze zoal verkochten daar. En natuurlijk ook wat kopen, want je mag niet zomaar in een winkel gaan sightseeing doen.

 

Terug op de camping gingen de baasjes weer aan de Barbecue, benieuwd of dat een gewoonte gaat worden.  Nu ja, ze doen maar, wij rusten dan wel uit, alhoewel, uitrusten, zo moe waren we nu ook niet van in de auto te zitten. En dat vonden wij helemaal niet erg, dat rusten.

 

Maar we zullen geweten hebben. Opeens begonnen de baasjes hun wandelschoenen weer aan te doen. Dit keer hun stevige stappers.

Eerst de kousen, dan de schoenen hè.

Oeps, wa nu? Wa gaat er nu gebeuren? We werden weer aangelijnd en we gingen op pad, ook hier op verkenning zei ‘t baasje. Ook hier? Wat bedoeld die nu weer? Ook dat werd snel duidelijk.

Vanop de camping lopen verschillende hele kleine paadjes recht omhoog de berg op. Yep, jullie raden het al, wij gingen het steilste paadje op, bijna loodrecht omhoog. Het was niet zo ver, maar dus wel behoorlijk pittig. Op een gegeven moment splitste het paadje en wij mochten kiezen welke kant we uit gingen. We kozen voor links dat zag er het leukste paadje uit. We kregen gelijk, plassen, modder, omgezaagde bomen, een paradijs.

We wilden die afgezaagde boomstammen wel meenemen hoor.

 

Maar het bleef ook daar omhoog gaan en baasjes vonden ons nog niet voldoende getraind om meteen heel lange klimmen te doen. Dus werd er besloten om langs hetzelfde pad weer terug te keren.

 

 

Terug naar de camping dus.  Het was kort, pittig en vooral heel leuk. 

En wat nog leuker was? Voor we naar de caravan terug gingen, mochten we nog even in het beekje ploeteren. Zo fijn, dat frisse kabbelende water.

 

En ook leuk dat er heel veel bruggetjes over dat beekje lopen, daar wandelen we zo graag over.

Terug op ons plekje mochten we uitrusten en daarna kregen we  ons avondeten zodat we weer wat energie konden opdoen. Alhoewel, energie, we willen nu alleen maar rusten en slapen hoor want wie weet wat ze morgen nog bedenken, dat stelletje gekke bazen van ons.

Dus nu gaan we rusten tot morgenvroeg en waarschijnlijk gaan we dan toch ook weer andere dingen beleven. Hoe leuk dat zullen we wel zien.

Dus, wij zeggen : tot de volgende keer maar weer.

Groetjes,

Lemmy en Wodan.