Dag 3 gingen de baasjes het rustig aan doen en dat is deels ook wel gelukt, maar toch, niet helemaal volgens ons, maar misschien denken jullie daar anders over.
In ieder geval zijn we wel al even van de camping af
geweest. Yep, met de auto richting Wiltz waar de baasjes op zoek gingen naar
bekende winkels zodat ze weten waar ze voor ’t baasje wat te eten kunnen
vinden, das nie makkelijk natuurlijk.
Maar allé, ’t is gelukt, ze hebben zelfs op die 2e
Pinksterdag een winkel gevonden die open was, dus heeft bazinneke al maar een
voorraadje in geslagen.
Weer op de camping besloten de baasjes dat ze 1 zijkant aan
de luifel gingen ophangen omdat de wind altijd van daar komt en we zo toch een
beetje droger kunnen zitten en nog belangrijker, méér uit de wind. Amai, wat
een circus was dat om die zijkant op te hangen. Tja, zoals alles waren ook die
zijkanten spiksplinternieuw. En wat is dan links en welke is rechts? Op de
verpakking stond het wel, jaja een L en een R. Maar baasjes waren even het noorden
kwijt. Anja, het bazinnetje van Dooz is ook al komen helpen, en uiteindelijk
zijn ze er dan ook samen uit geraakt en hangt dat ding toch weer netjes op.
En eerlijk? Het is wel leuk, we zitten wat afgeschermd,
maar er is nog een gaatje tussen die zijkant en de zonneluifel. Zo kunnen wij
alles heel goed in de gaten houden en hoeven we niet meteen onder de luifel te
blijven liggen. Zon en schaduw, nat en droog, we hebben de keuze.
We zijn ook met baasje of met bazinnetje een paar keer
naar het losloopveldje geweest. Bazeke heeft met ons getraind en gespeeld daar,
das ook wel eens leuk, maar verder hebben we nog heel veel geslapen. Zo krijgen
ons lijf rust, maar ook ons kopje want we krijgen natuurlijk heel veel
indrukken te verwerken.
En dan vandaag, dag 4. Mmmmm, heel erg raar ook weer. Die
baasjes van ons hebben totaal geen idee van wat rust is. Snappen ze dan niet
dat het zo niet werkt?
Allé, zeg nu zelf. Vanmorgen begon het al. Baasjes hadden
van alles in de auto geladen en vertrokken. Jaja, zonder ons. Das durven hè? We
snappen het nog altijd niet. Maar we
werden wel in de gaten gehouden door de baasjes van Dooz, waarschijnlijk
durfden ze het daardoor wel aan, want eigenlijk zouden ze ons nooit alleen
laten, dat weten we wel heel zeker.
Maar we zijn dan ook heel braaf geweest en hebben maar 1
X heel even geblaft. Tja, als je in de gaten gehouden wordt, dan moet je het
goed doen hè.
Nu vragen jullie je af wat de baasjes gaan doen zijn?
Hihihi, rusten, toch?
Neee hoor, terwijl baasje de vuilwatertank en de
toiletbak ging legen is bazinneke een was in de wasmachine gaan steken. Uiteindelijk
heeft ze 4 wasjes gedraaid en alles is droog. Met de droogkast. Eigen schuld dikke bult dat ze hier moet
wassen, we zijn ook lang onderweg, dan heb je dat hè.
En of dat nog niet genoeg was hebben ze daar ook nog warm
water mee genomen, een hele grote tank vol. En daarmee heeft baasje op ons
plaatsje nog een handwasje gedaan. Alle wandelkousen van de laatste weken. Die
hingen hier dan te drogen op een geïmproviseerde waslijn tot er net een paar regendruppels vielen.
Dus hier is vandaag hard gewerkt. Snappen jullie het nu
of ook niet? Rusten? Dat klopt toch echt niet hè, of begrijpen jullie méér dan
wij?
Enfin, we hoorden de baasjes wel zeggen dat, als dit
allemaal gedaan is, we morgen weer op pad kunnen. We hopen het hoor, al is er
niks mis mee om hier op de camping te zijn. Tenslotte moeten wij niet werken,
enkel slapen en spelen. En af en toe ook de baasjes en de visite afbreken, want
daar zijn we reuze goed in hoor.
Dus als alles verloopt zoals de baasje het gepland
hebben, dan kunnen we morgen weer aan nieuwe avontuurlijke uitstapjes beginnen.
We zijn benieuwd, en jullie vast ook.
Groetjes van deze 2 – momenteel luie – avonturiers.
Lemmy & Wodan, de Meerpaal-jongens.
Wat zijn jullie toch leuk. Toch leuk hé zo met zijn tweeén .🥰🐶🐶
BeantwoordenVerwijderen