Dag 30 → 04 juli : regio Vianden & het Eifelgebied

 

Gisteren, zondag, de dag dat veel mensen weer vertrekken op de camping omdat ze weer moeten gaan werken, ja er zijn best veel mensen die enkel voor een weekendje gaan kamperen.

Zo ook Doozer en zijn baasjes. Daarom bleven onze baasjes vandaag op de camping, tussendoor gezellig wat keuvelen en rustig aan nadat ze wel weer eerst even boodschappen moesten gaan doen. Wat is dat toch in @Home met die kleine koelkast. Pppffffff.     

Maar ja, wij slapen wel in de auto ondertussen en meestal blijft baasje dan wel bij ons zitten, nu ja, ze blijven ook nooit lang weg, dus dat kan best.

En als Doozer en zijn baasjes ook weer naar huis terug zijn, dan is het voor ons super rustig op de camping en kunnen we weer helemaal tot rust komen van alle drukte en stress. Tja, dan zijn er meer hondjes en dan zijn er mensen die wel eens vlak voor onze neus het water willen in gaan of kijken.  Tja, dat moet kunnen hè, al vinden wij dat soms toch wel een beetje te druk. Maar uiteindelijk keert de rust altijd weer.

 

En ik mocht op die rustige dag toch weer even voor fotomodel spelen.   

Ikke dus, Lemmy (Mea Lester) Van de Meerpaal.               

 

Vanmorgen vertrokken we weer eens richting Vianden want er was daar nog wel het één en ’t ander te zien. Al dachten wij dat we die ganse stad al wel afgeschuimd hadden. Niet dus.

 

Een mooi wandelpad loopt daar langs het water van de Our. We hadden hier al wel een stukje gewandeld, maar hier nog niet dus.

 

 

En natuurlijk ook weer eens een zicht op het kasteel van Vianden, maar dan weer vanaf een andere plek.

 

 

Daarna ging het weer Duitsland in. Baasjes hebben daar, vooral in het Eifel gebied dan, ook leuke caches gedaan, echte 'specialekes' waar wij ook wel van genoten hebben hoor.

 

Sommige waren echt spoookyyy. 👻 In een tunnel, diep onder de grond. 💀

 

 

Anderen heel lollig, ging er ergens een pinguïn kwaken, tenminste als je op een bepaalde plek het juiste deed. En dan moest je op zoek naar het geluid om de pinguïn, de cache dus te pakken te krijgen. 

Maar buiten dat, was het daar ook mooi om te wandelen. Wij genieten toch altijd met zijn viertjes, allemaal beleven we steeds weer dolle pret.

 

 

En dan ging het naar een ander plekje in de buurt waar we wandelden langs een mooi en rustig plaatsje met bank om helemaal te genieten van de rust en de omgeving. Hier hadden we dan ook een prachtig uitzicht op het oude dorpje Utscheid wat ooit tot Luxemburg behoorde, later in Franse handen kwam en uiteindelijk Duits grondgebied is geworden.

 

 

Ow en we hebben nog wat leuks gezien. ’t Baasje die voelt zich hier precies weer jonger. Hij ging gewoon de aap uithangen. Jaja, als een echt aap in een boom klimmen. 

Jongens niet te schatten wat ie daar deed, maar hij vond het lollig. Bazinneke moest hem wel even een zetje geven – recht onder zijn kont - om de boom in te geraken. Maar dan was het het baasje die verder de boom in klom als een echt aapje.

Gelukkig is hij niet helemaal tot in het topje van de boom geklommen, dat was te gevaarlijk. Tja alsof dat in een boom klimmen al niet gevaarlijk is. Maar baasje is veilig weer beneden gekomen, das ook alweer wat.

 

En we zijn ook weer even langs die grot geweest waar het tranen regent. Daar konden we lekker in de frisse regen staan, zo fijn, maar dat kenden we natuurlijk ook al wel van de vorige keer.

 

In totaal hebben we weer 24 caches gevonden, de ene al leuker dan de anderen, en zo hebben we de streek daar ook weer beter leren kennen.

Het waren weer leuke plekjes en mooie wandelingetjes met onderweg een picknick op een heel rustig plaatsje, helemaal in de schaduw.

 

Een dagje heerlijk genieten, gevolgd door complete rust op de camping.

 

En na nog een rondje samen rennen  in de uitloopweide, kruipen we weer de caravan in  voor onze wel verdiende nachtrust.

 

Wij zeggen daaag, slaap zacht en tot het volgende avontuur.

Lemmy & Wodan.