Zoals jullie ondertussen allemaal al wel weten, starten
onze baasjes altijd en overal heeeeel langzaam op. Ppfff, dat heb je natuurlijk als je
baasjes hebt die al wat ouder worden.
Maar allé, soms heeft het ook zijn voordelen hoor, dan
kunnen wij zelf ook lekker slapen en rusten. En we zouden niet willen ruilen, even duidelijk zijn hoor want anders krijgen jullie misschien foute ideeën, en da willen we niet. 😊
Maar, gisteren zijn we wel al op verkenning geweest. Allé, op
verkenning, met de auto naar de naburige dorpjes op zoek naar winkels. Daar
even binnen, kijken wat er te scoren valt. En wat een geluk hadden wij, echt hè, wij
kregen een pelsje om op te liggen. Zooo
lekker zacht en warm, dat komt wel van pas hoor in de caravan want de nachten
zijn hier koud.
En gisteren kregen we ook nog wel een paar buien over ons
heen, dus ja, dat was dus buiten de winkel verkenning ook weer rustig aan doen
in de caravan. Gewoon naar buiten loeren, want buiten de mooie luchten is er
altijd wel wat te zien hoor.
En dan vandaag, de 21e september, ook vandaag
begon de dag langzaam. Maaar, de baasjes zijn nu echt bezig geweest met de
voorbereidingen van wat we allemaal kunnen doen. GPS’n zijn weer helemaal
up-to-date én…… ze voorspellen weer beter weer.
Graag hoor want wij zijn die nattigheid toch wel een
beetje beu hoor. En dan die kou. 1°C vannacht, wat dachten jullie? Dekentjes
en pelsjes, maar ook dan is het nog snel te fris. En jasjes? Daar slapen wij
niet zo graag in. Als het nog kouder wordt, zullen we wel moeten naar het
schijnt, maar voor nu liever nog niet hoor.
Allé, nu weer over naar de orde van de dag hè. Toen dus
alles zo’n beetje op zijn punt stond zijn we aan de verkenningsronde begonnen
vanop de camping. Dat wil zeggen, wel ieder apart.
Baasje is vertrokken met de Wo omdat de Wo als rasechte
puber nog heeeeelll veeel moet trainen, dat heeft die jonge witte god echt wel
nodig. Anders wordt meneerke een echt rampenplan. Hoezo puberen? Was ik ook zo
fel toen ik jong was? Nee hoor, vast niet, dat weet ik wel zeker. Ik was gewoon altijd al een brave jongen.
Toen baasje met de Wodan vertrok was bazinneke nog aan
het afwassen, ik dacht dus dat ik niet mocht gaan wandelen, dus heb ik heel zachtjes
gepiept. Bazinneke vond dat niet zo leuk en dreigde ermee dat, als ik bleef
piepen, ze echt niet met mij op pad ging. Dus ben ik vanaf dat moment maar heel
stilletjes naast de caravandeur gaan zitten wachten tot ze klaar was.
En mijn geduld werd beloond. Eerst een stukje over de
camping, maar dat stukje kende ik dus al want dat heb ik met haar al een paar
keer gedaan. Zo heb ik bazinneke de weg gewezen naar de plaats waar ze het
chemisch toilet moeten legen. Slim van mij hè.
Maar vandaag was het dus anders en kwamen we aan de ingang. En ja hoor, we verlieten de camping
om daar recht tegenover in de natuur te verdwalen.
Wat was het daar mooi seg, en stil op een enkele wandelaar
na. Het enige jammere is dat we daar overal aangelijnd moeten lopen omdat het
natuurgebied is. Maar uiteindelijk vinden wij dat niet zo heel erg hoor.En
gelukkig heeft bazinneke wel een paar foto’s genomen. Zo kunnen jullie toch ook
een beetje mee genieten. Bazeke, die vergeet dat altijd hè, dus het stuk van de
Wo, dat moeten jullie missen.
We zagen onderweg ook paddenstoelen, zo mooi en zo
kleurrijk. Zelfs een rood met witte stippen. Alleen, geen kabouters gezien. Of
misschien zijn die wel onder mijn lompe poten beland want die moeten echt heel
klein zijn want hun paddenstoelenhuisje was ook echt heel klein hoor. Ik ben nochtans heeel voorzichtig geweest.
En we kwamen nog meer mooie dingen tegen, een leuk
bruggetje waar ik weer heel even fotomodelleke mocht spelen.
Dit bruggetje loopt over het mooie water van de Wietze.
Vandaar ging het terug naar de camping waar baasje en de
Wo al op ons wachten.
Bazeke had hun zeteltjes lekker in het zonneke gezet en
zo hebben we met zijn allen even genoten van de mooie blauwe lucht, van het
zonneke en van de rust op de camping.
Nadat we dan wat later, als het zonneke stilletjes aan
achter de horizon verdween en we onze buikjes alweer rond hadden gegeten, zijn
we weer de caravan in getrokken.
En terwijl ik de blog aan bazinneke aan het dicteren was,
zagen we de lucht in brand staan, zo mooi. Nog even een paar fotokes van deze
avond en dan is ons avonturenverhaal weer compleet. Voor vandaag tenminste.
Straks nog even naar buiten voor een plas en dan kunnen
we weer gaan slapen.
En dan zeggen wij : tot onze volgende belevenissen.
Groetjes,
Lemmy & Wodan.
😍😍😍 klinkt als een heerlijke dag , prachtige foto's en slaap lekker voor zo
BeantwoordenVerwijderenWas ook echt een heerlijk dagje. Toch even wat gewandeld en genoten van het zonneke en de rust. Heerlijk is dat. Jullie ook, slaap zacht.
Verwijderen