23 & 24 september : Rustdag en avonturen? Of verliep het anders dan gepland?

 

Ja hoor, nou ja, ook niet helemaal, op donderdag was er sowieso een rustdag gepland, zeker ook omdat de Wo een beetje de spuitpoep had. Gelukkig hadden de baasjes met zulke dingen al rekening gehouden.

Tja, die witte puber, die vreet echt alles op wat hij vindt.  De baasjes zijn dan soms wel eens boos op hem, maar daar trekt diene wittekop zich niks van aan hè. En dan, NAtuuuuuurlijk, ziek of zoals nu de spuitpoep 💩.  Nee, niet den 1^e keer dus. Misschien herinneren jullie je nog wel dat we in Bertogne in allerijl met meneerke naar de dierenarts moesten?

Nu hadden de baasje dus medicamentjes bij. Yep, buiten mijn gewone medicatie dan, ook nog tabletjes voor de Wo zijn darmpjes.

En het bleek te helpen want na een dagje is het allemaal al weer helemaal beter, of toch weer bijna normaal, maar we gaan daar niet in detail over treden hoor. Das niet plezant voor jullie hè.                                                                               Enfin, zoals gezegd en geschreven, een dagje rust dus. En met zo’n dagje rust zit ik helemaal niet in, jullie kennen me hè, ik ben soms liever lui dan moe. Al zie ik er stoer uit, ik ben echt niet altijd even stoer hoor. 💪

 

Zo zien we hier heel veel kikkers, van die rood/bruine exemplaren, dat zien we thuis natuurlijk niet. En nee, baasjes hebben hier nog geen foto’s van.  Maar allé, het schijnt dat het waarschijnlijk toch niet om een giftige kikker gaat, maar over een ondersoort van de gewone bruine kikker, die zou de “Heidekikker” noemen. Lijkt wel logisch want hier is veel heide.   Maar allé, om het even duidelijk te maken. De Wo, die gaat op jacht en wil dan ff niet luisteren. Hij zou die kikkers echt wel willen opeten. 

En ik? Nou seg, ik vind die beesten maar niks. Was ik van de week mijn pakje aan het deponeren ennneeeuuuuhh tja, er sprong zo’n springexemplaar vlak achter me door. Nou wat dachten jullie? Ik heb mijn kont ingetrokken, gedaan met droppen en weg wezen, zo snel als de wind.  Maar eeeuuuhhh, dit blijft onder ons hè, anders verklap ik nooit meer iets aan jullie.

 

 

Allé, en dan vandaag, zaterdag de 24e zouden de baasjes nog even snel naar de bakker gaan voor wat brood voor hunzelf en dan zouden we weer even een echt avontuur beleven.

Avontuur? Mehoela, niks avontuur, maar ellende. Bleek dat de vijzen van de luifel (waarmee die in het dak vast zit) gelost waren en 1 was er zelfs over. Baasjes denken dat ze weten hoe dat gekomen is. Toen ze naar hier kwamen hebben ze een vluchtheuvel gemist doordat het toen echt pijpenstelen regende en ze geen hand voor ogen zagen. Ze reden dus ook niet snel, maar het was een heel heftige vluchtheuvel. En dat gaf zo’n zware slag dat het even leek of hemel en aarde verging. Ik lig altijd te slapen in de auto, maar ik was meteen wakker. Baasjes dachten eerst  dat alles uit de kasten naar beneden gedonderd was, dat bleek niet zo te zijn. Ze hebben meteen de moover gecontroleerd omdat die zooo ontzettend laag hangt, maar ook daar leek alles OK te zijn. Dus dachten ze dat ze de dans ontsprongen waren.

 

Maar niet dus, de baasjes hadden dan toch weer eens pech.  Met de regen van vannacht bleek dat er water langs de luifel afliep. Gelukkig dan wel de buitenkant van de caravan hè, dat snappen jullie vast wel. Maar zo ontdekten ze het. Er stond water op de tafel buiten en baasjes zetel was nat gespat.

Dus hielden ze vanmorgen inspectie en baasje ontdekte wat er mis was. Dan maar even kijken hoe ze dat konden oplossen zonder dat onze avonturen in  het water vallen.   Baasje die altijd wel een heel goeie  DIY-er is dacht dat hij het wel kan oplossen, maar dat wordt klussen op de camping. En omdat hij natuurlijk niet zijn hele werkhuis bij heeft, zijn we vandaag met zijn allen op zoek gegaan naar een bouwmarkt.

 

Nee, wij zijn niet mee naar binnen geweest, het was gelukkig lekker fris, dus konden wij best in de auto blijven. Hebben wij lekker liggen slapen tot de baasjes de vijzen, boren en dichtingskit bij mekaar gesprokkeld hadden.

 

Ondertussen hebben de baasjes hard gewerkt om het euvel te herstellen. Baasje heeft nieuwe gaatjes door de cassette van de luifel en door het dak geboord en er dan nieuwe vijzen in gestopt, en ze met iets van een dichtingskit of zoiets bewerkt. De kapotte vijs vervangen en de andere vast gedraaid. Nu zitten er in plaats van 5 vijzen, 10 in. Dat zal zeker houden, dus we hebben hoop dat ons avontuur gewoon door kan gaan.

 

Moe van dit alles zijn we dan samen met baasje een dutje gaan doen. En ja hoor, wij waren ook moe. Hoezo jullie geloven dat niet? Wij hebben voor opzichter gespeeld zodat de baasjes het werk goed deden. Jaja, dat kunnen we prima en het ligt vast aan ons als alles nu in orde is.

Dus ja, gezellig samen even op bed, laat het buiten maar regenen. ☔

 

Daarna hebben de baasjes nog een tijdje spelletjes gespeeld. Nee, dit keer geen Rummikub maar Yahtzee en Backgammon. Is weer eens wat anders hè.

 

En nu is het avond. Als bazinneke onze blog online gezet heeft, dan gaan we ons oogjes dicht doen, net als meneer de uil, oogjes dicht en snaveltjes toe. Slaap lekker allemaal.

 

 

Die wittekop slaapt al, die heeft het wel makkelijk, ik moest nog eerst even de blog dicteren aan bazinneke. 😉

En hopelijk lukt het morgen, met of zonder regen, om weer echt nieuwe spannende avonturen te beleven.

 

Pootjes van Lemmy & Wodan  💓💓