4 & 5 september : Surprise - visite

Wat kan alles soms zo heel anders worden dan oorspronkelijk gepland. Normaal gezien waren we hier vandaag weg gegaan, maar omdat de baasjes, en wij natuurlijk ook, het hier zo rustig vinden, besloten ze om tot volgende week zondag hier te blijven. Daarna zou het dan richting Duitsland gaan.

Weten jullie, het is hier zo heerlijk rustig slapen en zo rustig wandelen. Tot nu toe hebben we nog maar kleine wandelingetjes gemaakt, maar het is wel heerlijk hier en mooi.  We komen hier langs weides met hertjes en met varkens, schapen, hier zit van alles. En wij wandelen daar gewoon langs. Dapper van ons hè.

 

 

En wat dat langer blijven betreft. Wat zijn de baasjes blij dat ze dat hebben gedaan.  En nu vragen jullie je vast en zeker af waarom?

Awel, we kregen visite. Allemaal visite uit Nederland, en dat voor die Belgen. Maar we denken stiekem dat het voor ons is hoor, want wij zijn tenslotte Nederlanders, dus ze komen vast ons bezoeken. Niet zeggen tegen de baasjes hè, laat ze maar in hun wijsheid.

Het is zo'n beetje geworden als in het liedje van Lenny Kurh : visite, visite, een huis vol visite

Dus…. Wie is er dan op visite? Dat zal ik jullie eens vertellen se.

Tante Phyll zou even komen buurten met Mevr. Stip, even komen aanwaaien, maar uiteindelijk bleek dat zij ook een nachtje zouden blijven slapen. Zooo leuk. En voor wie Mevr. Stip niet kent, dat is een noppenkind zo’n beetje zoals ik met stipjes, maar dan ander. Kunnen jullie nog volgen? Nou dat is dus de Damatiër die “Zazoe” noemt. Leuk hè.

Ook Tante Doen kwam met haar 2 heren voor een nachtje langs. Die heren, dat zijn Meneer “Chaos”, de Visla en Meneer “Bendr”, de labradoodle.

Zo leuk, en de baasjes zijn zoooo blij.

 

En toen, toen kwam er nog een verrassing, wat was dat spannend seg. Bleek dat er nog iemand kwam, ooowwww zoooo leuk allemaal. En zoooo spannend. We waren gewoon nieuwgierige aagjes die spannend afwachten. Tot…. We opeens nog een camper zagen opdraaien en we bazinneke hoorden roepen : een Hymer, das Joke. Jaja, bleek inderdaad Joke en Henk te zijn met hun knappe stoere dame, de Bordeauxdog “Djana”.

 

En toen Melissa en Han met boxer “Twinkel” (waar we van de week op visite waren) hoorden dat iedereen kwam, besloten zij om ook even te komen aanwaaien. Tja, die wonen hier natuurlijk vlakbij.

Zo leuk allemaal, baasjes blijven het zeggen.

 

We hoorden de baasjes ook zeggen dat het net als vroeger was toen de hele bende samen met, toen nog enkel boxers, samen ging kamperen. Natuurlijk misten er een paar om de boel compleet te maken. Maar dit vonden de baasjes al zoooo leuk.

De vrienden hadden hun geen groter plezier kunnen doen, dan deze leuke mini-meeting.

 

En ja, wat we al verwacht hadden is dan ook gebeurd….. De baasjes en de vrienden hebben uren gezellig zitten keuvelen, sneukelen eeeeennnnn yep, ook borrelen.

                                       

En wij?  Wij bleven lekker onze caravan bewaken, maar wij zijn heeeel braaf geweest, wij hebben niet geblaft en zijn gewoon blijven kijken naar de baasjes, terwijl zij zich amuseerden.

De Wo is wel even bij de groep gaan staan, maar in zijn benchke want hij bleef in de zon staan en kijken. Nu kon hij rustig liggen slapen in zijn benchke en in de schaduw.

 

Al die hondenvriendjes vinden wij ook wel druk, dus we hebben ook niet echt gespeeld, maar wel kennis gemaakt en wij hebben dat heel goed gedaan.  Rustig aan ons eigen vakantiehuisje. Wij blaffen ook niet als de andere hondjes voorbij komen.

We hebben wel heel veel geleerd hoor van al die andere hondenvriendjes. Sommigen drinken uit de fles, anderen doen dat anders.  Ze hebben allemaal andere mandjes en slapen allemaal anders. Grappig hè.

De Wo  graaft hier wel putten, zo af en toe, en dan gaat hij daar in liggen, das lekker koel. En hij begraaft hier zijn snoepjes, die gekke wittekop van ons.  Ooowwww je ziet al lang niet meer dat hij gewassen was voor we vertrokken. Maar ja, die kleine rakker doet het ook goed hoor.

 

 

Vandaag zijn we dan al maandag 5 september, yep, de 5^e dag van onze trip. Het wordt nog een rustige dag vandaag.

Voor nu even de blog dicteren aan bazinneke en dan kan ze zo meteen weer lekker gaan bij keuvelen bij de vrienden.  Want die vertrekken straks weer naar hun huisje en wij blijven lekker in ons vakantiehuisje.

 

Tot de volgende avonturen maar weer, en das waarschijnlijk heel snel, morgen misschien al wel weer.

 

Groetjes

Lemmy & Wodan.

1 & 2 september : aankomst & een witte dame

Hallo allemaal, hier zijn we dan weer. En ja, het is dus een feit, wij zitten op de camping. Camping “De Maaneschijn” in Nijkerk, een leuke kleine camping waar het vooral genieten is van de rust.

Jaja, rustig is het hier, je hoort niets buiten het ruisen van de wind.  Wij  hebben voor het eerst in eeuwen geslapen tot 7 uur, amai, da was de moeite, maar toen moesten we er dringend uit voor onze plas. Tja, de natuur roept soms hè. Niks aan te doen.

Daarna is het, zoals gewoonlijk eerst rust voor we actie ondernemen.

 

De rit hiernaartoe gisteren was wel ’t één en ’t ander, het was vrij druk en dat zijn wij niet gewoon, Tja, de baasjes mijden gewoonlijk drukke steden en autostrades waar het druk is. Daarom rijden ze vaak op zondag naar een camping en dan heb je niet zo veel vrachtwagens en zo maar we hebben wel geen file gehad, dat was ook al weer leuk.

En toen we dan op de camping aankwamen moesten de baasjes eerst nog opstellen, dus bleven wij in de auto, de airco aan zodat wij niet meteen in de warme zon moesten zitten. Want opstellen betekend ook dat de baasjes voor ons voor schaduw zorgen, snappen jullie dat?  Maar dat is dan wel weer gelukt. Enfin, ons vakantiehuisje is weer in orde.

 

En dan vandaag, na de middag, de baasjes hadden hun buikje vol gegeten, de vaat was gedaan en zij zelf waren ook alweer fris en fruitig. Toen werden we aangelijnd en mochten we gaan wandelen. En hoewel het niet over onze gebruikelijke paadjes ging zoals thuis, maar over kleine gezellige asfaltweggetjes, was het toch leuk. Veel bomen, veel schaduw, en we konden ook overal in het gras wandelen. Er waren zoveel nieuwe geurtjes te snuffelen.

 

Maar onze wandeling bleek uiteindelijk een doel te hebben. We gingen op visite.  Ooowwww wat leuk zeg. We mochten daar rond lopen in dat huis en buiten en we roken overal geurtjes van een andere hond. Er stonden ook overal drinkbakken. Mmm zooo super spannend.

 

En toen we beiden wat uitgeraasd waren, toen kwam dan de grote verrassing. Wij hadden alleen een mevrouw gezien, die was lief hoor, die knuffelde ons, maar schijnbaar was er ook nog een meneer eeeennnnnn.

Jaja, jullie raden het vast al wel. Die meneer en die mevrouw, dat waren de baasjes van een mooie witte dame. Jaja, een witte boxer met een naam die schittert als twinkelende sterretjes. Yep, ze noemt “Twinkel”.

Ooowwwww wat was dat leuk seg. We hebben gerend, gespeeld, gek gedaan, helemaal vrolijk zijn we geweest, helemaal dol en blij.

Allé, ik iets minder, ik was even jaloers en ik was even veel te heftig in mijn corrigeren. Tja, ik was vergeten dat het een dame was, die Twinkel.

Maar uiteindelijk hebben we toch weer samen gerend en gespeeld.

Tot het tijd was om naar huis te gaan. De baasjes hadden het trouwens ook leuk hoor, die hebben behoorlijk bij geklept, amai, die hun taters stonden niet stil. Maar ze hadden mekaar ook sinds lang niet meer gezien naar het schijnt. Dat was geleden van met Happy naar het schijnt.

 

 

Nu zijn we weer op de camping, we hebben ons buikje weer rond gegeten en nu liggen we hier rustig. Eerlijk?  We zijn doodmoe van al dat gespeel en geravot, doodmoe. De Wodan die ligt al te ronken. Die droomt vast van zijn “Witte Twinkelende Prinses”.

En ik? Ik ga ook van dat witte boxermeisje dromen hoor, maar eerst de blog en dan mooie dromen. Dat heb je als oudste, dan moet je je verantwoordelijk nemen? Dus, de blog.

 

Nou mensen, dit was super leuke dag, die kan niet meer stuk.

Wij gaan nu slapen, dus wij zeggen de volgende avonturen.

 

Groetjes van deze 2 avonturiers,

Lemmy & Wodan.

Nog 1 nachtje slapen.... en dan...

 

Jaja, jullie horen het goed. Nog 1 nachtje slapen en dan begint ons nieuwe avontuur.

 

Niet dat wij hier thuis geen avonturen beleven hoor.  Zal ik jullie eens wat vertellen?

 

We wandelen tegenwoordig heel vaak door een enorm grote weide. En in die weide staan van die reusachtige beesten. Neeee, geen dinosaurussen, zo groot nu ook weer niet, maar een soort van koeien. 🐂Galloway runderen noemen ze die. En er staan ook stieren tussen. 🐃

 

En als de Wodan alleen met het baasje gaat, dan laten ze die gewoon met rust. Maar als ik erbij ben, of ik met bazinneke alleen door de weide ga, dan staan echt al die koeien en stieren in het midden van het pad. En als ik dan voorbij loop kijken die allemaal naar mij en dan springen die in de lucht en maken gekke bokkensprongen, vlak achter ons aan. Heeeeeel raar om te zien hoor, zo'n reuzen beesten die bokkesprongen maken alsof het jonge veulens zijn. 😮

Baasje zegt dat het komt omdat die domme koeien denken dat ik een kalfje ben. Allé seg, zien die dat nu zelf niet, dat ik veel kleiner ben? En slanker, ik heb tenminste een figuur, ik zie er toch echt niet uit als die plompe beesten hè. Eeuuhh foto is de Wodan hè, ons witte spookje in de koeienwei. 👻

 

Ow ja en een paar dagen terug stond er zo’n stier boven op een koe. Mmmm wat die aan het doen waren? Ssssstttttt niet  hardop zeggen hè. 😳                         

Nou ja, die stonden daar dus op mekaar, in het midden van het pad.  Dus zei bazinneke, kom Lem, we gaan even van het pad af, we gaan dat koppel maar niet storen. En wij dus van het paadje af, en wat dachten jullie? Jaja, zeker wel, die stier kwam van zijn koe af. En hopla die draaide zich om naar ons. Bazinneke zei, kom Lem verder stappen en ‘voet’, dus ikke braaf kort naast bazinneke. Maar dat kon niet helpen, die stier kwam toch kijken. En ik heb met mijne neus vlak tegen die stier zijne neus gestaan. Amai, da was echt de moeite zenne. En nee, ik was echt niet bang.  Gelukkig trapte die stier het af toen we rustig verder gingen. Hèhè, dat was eigenlijk toch wel een opluchting hoor. Ook voor bazinneke want ik mocht het niet zeggen, maar dit keer was zij er ook niet gerust in. 😱

En de Wodan?  Die heeft dat natuurlijk nooit voor hè, van die wittekop lijken ze bang te zijn.

 

Maar allé dat was zo maar 1 klein avontuur hoor. We hebben hier veel gewandeld, in den Demer gezwommen enzo.

Gisteren zijn we ook naar de vogel-hut / uitkijktoren geweest. Vlak voor we daar aankwamen hebben we 3 reetjes gespot, maar die gingen lopen van ons, al wilden wij daar wel eens mee spelen.                                                                         

We zijn ook in de toren geweest, nee, niet helemaal tot boven, maar al wel tot op het 1^e verdiep. Dat was ook weer spannend, want dat was een steile trap, maar ik ben er heel flink opgeklommen en zelfs heel rustig naar beneden gegaan. Nee, ik heb geen hoogtevrees hoor, dat ging allemaal heel goed.          

Enne, die toren, die is ook  langs de zijkanten open, je kon zo naar beneden kijken. Ja, er stonden wel vangrails, maar voor mensen, ik kon daar zo onderdoor. Maar bazinneke hield mij ook dicht tegen haar aan.  De Wodan zagen wij van boven rond de toren wandelen met baasje. Nee voor die nog jonge pootjes was die steile trap nog niet OK.               

           

We zijn ook wel een paar keer een geocache gaan zoeken, dus we hebben variatie genoeg.  Dus jullie zien het, we beleven hier thuis ook wel wat leuks.

Zelfs in onze tuin is het mooi vertoeven.

 

 

Maar goed, wat we jullie eigenlijk wilden vertellen???? 😊😉

Donderdag 1 september begint ons nieuwe avontuur. En wat voor één? Nee, wij moeten niet naar school, want ja, hier in Vlaanderen begint op 1 september ook de school weer. Maar ons avontuur is heeeeel wat anders en het beloofd weer heel spannend en heel gevarieerd te worden, al wordt het zelfs voor de baasjes zo’n beetje koffiedik kijken.

 

Donderdagochtend moet het bazinneke eerst naar Gasthuisberg, naar het hospitaal voor haar halfjaarlijkse controle. Dus niks ergs hoor, maar de controle moet er zijn en de voorschriften ook, anders kan ze niet met ons mee hè.

En als ze dan terug thuis is, dan mogen wij in het "Katje" stappen en ons lekker nestelen voor de reis begint. En dan wordt de "@Home", ons vakantiehuisje  aangehaakt. En ja hoor, dan vertrekken we, dan begint ons avontuur echt.

 

Door veel onverwachte omstandigheden is er aan de oorspronkelijke planning veel gewijzigd. Maar wat zeker is?  We gaan eerst naar Nederland. Eerst en vooral naar de provincie Gelderland, meer bepaald naar Nijkerk. Daar hopen we dan donderdag in de namiddag veilig en wel aan te komen en dan zal het meteen al rust worden.

Daar staat er de dag erna een paar leuke visites op de planning en gaan we kennis maken met nog een witte boxer en haar baasjes. Hoe leuk is dat niet?

En we gisteren hoorden we dat er heeeeel misschien ook nog een noppenmeisje naar de camping zou komen. Mmmm, die ziet er een beetje uit zoals de Wodan, wit met stippeltjes, maar ’t is geen boxer, raar hè. Benieuwd of dat echt gaat lukken.  

En of wij dan gaan vriendjes worden? Mmmm dat weten we nog niet hoor want wij zijn echt wel heeeeel kieskeurig in wie we als vriend of vriendin willen. 😬

 

 

Tja, en dan verder….. Als we daar op de camping vertrekken dan reizen we door naar de provincie Friesland. Jaja, naar Friesland, naar…. Jullie raden het natuurlijk al wel. Yep, naar de Meerpaalhoeve, we gaan even gedag zeggen in ons geboortehuisje en bij onze geboortemoeders. Leuk hè.

Hoelang we op die beide campings blijven, dat is niet echt geweten. Dat zien we dan wel.

 

Wat ook nog zeker is, is dat we van daaruit Duitsland intrekken en dat we daar dan wel een hele poos gaan rondtoeren.

Hoe of wat het verder allemaal zal zijn dat horen jullie vanzelf wel als wij het ook weten. Want de baasjes gaan niks reserveren, en we gaan gewoon kijken hoe leuk het ergens is, of er veel te zien is en of het rustig wandelen is. En zo zullen ze beslissen wanneer ze ergens anders naartoe gaan en naar waar dat zal zijn.

 

Dus een hele boel vraagtekens, heeeeelllll spannend.

 

Volgen jullie ons weer bij onze nieuwe avonturen? 🐾🐾🐾

Hou jullie dan maar klaar 1 september, de dag van de waarheid, de dag van het nieuwe avontuur.

 

Wij hebben er zin in, jullie ook hopen we.  

 

Avontuurlijke groetjes,  😘

Lemmy en Wodan.