Voorbereidingen in volle gang, het vertrek nadert, dus ook de avonturen.....

 

Hoihoihoi allemaal,

Ons avontuur begint steeds korter bij te komen, al vragen we ons wel af of de baasjes ooit wel klaar geraken met alle voorbereidingen. Vooral het baasje is aan het klussen, klussen en nog eens klussen. Je wil niet weten wat hij allemaal al gedaan heeft.

Hij probeert er ook voor te zorgen dat we beter wifi-bereik hebben op de campings. Dat is goed voor ons hè, zo kunnen wij onze blog hopelijk overal online krijgen. Zou toch te stom zijn voor woorden hè, geen bereik net nu wij echte bloggers aan het worden zijn..

De rest van de veranderingen zijn veel meer voor hun zelf hoor. Jaaaa, schapjes bij maken.

Zorgen voor kleur en gezelligheid en nog van die dingen meer.  Voor ons moet dat echt niet hoor, al beweren de baasjes dat het ook voor ons is. Geloof dat maar niet hoor. Maar toch is het ook voor ons wel gezelliger om in een knusse caravan te wonen.

                                               

                                             Geen akelig wit meer, maar een warme houtlook

                                                      En een gezellig lampje erbij.

                                             Ook de tafel kreeg een mooie houtlook.

Met ook daar een gezellig sfeerlampje

De badkamer kreeg een matje, warm aan de pootjes.

En weet je, die klusjes duren natuurlijk lang want baasje is heel snel moe en hij wil toch alles mooi en goed gedaan hebben. Tja, we zullen dus nog maar even geduld moeten hebben.

 

Nu baasje al veel gedaan heeft, is ook bazinneke begonnen met alles schoon te poetsen en al van alles in te laden en een plaatsje te geven. Kleren, eten, dekentjes voor ons, onze halsbanden, tuigjes, leibanden. Hopelijk vergeet ze onze lekkere snoepjes niet, we willen ook ginder verwend worden, al die tijd. Maar ook het inladen duurt een poosje want bazinneke moet ook alles in stukjes doen. Tja, ze doet soms wel alsof ze nog jong en fit is, maar dat is ze al lang niet meer. Ssssttttttt, wij hebben niks gezegd zenne.

 

Owww eeeeennnnnn wij zijn ook weeral in de caravan gemogen, om te testen, tja, en das een beetje dubbel. Ik moet eerlijk zeggen dat ik, Lemmy, de oudste het allemaal een beetje eng vond in het begin, het is er toch niet zo groot als een echt huisje. Maar het bed is wel OK, daar kunnen we vast goed op slapen.            Wodan, de jonge puber onder ons, dieeeee vindt het helemaal geweldig, de jeugd hè, van niks niet bang. Hij heeft het bed al helemaal ingepalmd. 

En ik zie dat bed ook wel zitten, maar dat gaat niet doorgaan denk ik.  Baasjes gaan vast niet op de grond slapen. 

Ik denk dat ik maar lekker warm onder de tafel ga liggen om te slapen, daar is het heerlijk warm. En er ligt een nieuw, super dik vetbedje. 

 

Allé, om een lang verhaal kort te maken, wij hopen maar dat alles klaar geraakt tegen de 8^e mei als we echt gaan vertrekken al zegt baasje soms dat hij best nog wel vroeger op pad wil.                                                                                            Maar wat er ook van komt, wij willen toch ook wel snel weg. Wij willen ontdekken wat het is, kamperen, wij willen op pad gaan en van alles gaan beleven.

Het wandelen, dat kennen we natuurlijk, net als het geocachen, maar de rest willen wij ook ontdekken. We willen weten hoe het is om in ons, nu toch wel gezellige ‘@Home’ te wonen. Nog heel even geduld en ons grote avontuur kan echt beginnen.……

 

Hopelijk is ons volgende berichtje vanop een camping.

Groetjes,

Lemmy en Wodan