Dag 5 : omgeving Bastogne

 

Vanmorgen begon de dag heel raar, anders dan ander vertrok bazinneke met mij voor het uitlaatrondje en we liepen de hele andere kant uit dan we vorige ochtenden deden.  Even later begreep ik het wel. Er lag natuurlijk een geocache aan de ingang van de camping, of allé, die lag een ietsiepietsie verder. En ze had die nog niet gevonden, dus bleef het bij haar kriebelen, ge kent haar hè.

Nu, bij deze heeft ze hem dan gevonden. Maar das toch echt niet te doen hè, met dat bazinneke van ons. Echt niet, maar allé, zo ben ik daar op dat plekje toch ook weer eens geweest.

Toen we net terug kwamen van het loggen kwam baasje ons tegemoet met de Wodan. Hihihi, die was de berg over gegaan, dat heb ik gelukkig niet moeten doen in de vroege ochtend want ik ben soms liever de luie Lemmy. Dat jong geweld van een Wodan kan veel beter dat bergske op, die vindt dat ook kei leuk.

 

Daarna zoals altijd, ons buikje vullen en dan mogen wij nog een dutje doen terwijl de baasjes overleggen wat ze gaan doen.

 

Vandaag reden we richting Bastogne en we stopten eerst aan de geschutskoepel van een Amerikaanse Sherman-tank. Dit is één van die plaatsen waar de geallieerden de Duitsers konden doen stoppen zodat Bastogne zelf het veel minder te verduren kreeg.  Ook aan de tank lag natuurlijk weer een cache die bazinneke ook wel weer gevonden heeft.

Naast de tank stond ook nog een herdenkingssteen voor ene Ernest die als 1^e hier sneuvelde nadat hij een Duitse tank had vernietigd.

Hier was voor ons niet zo veel te beleven want de geschutskoepel stond naast een heel drukke weg. Dus moesten we heel braaf zijn.

 

 

Gelukkig reden we daarna iets verder. We parkeerden de auto onder zo’n hele grote windmolen. Maar het was daar een mooi open terrein en we konden daar lekker samen onze pootjes uitslaan en rennen. Ja, we hebben het daar echt wel even bont gemaakt.  Het was daar wel heel warm want het was in de volle zon en ook al was het nog vroeg, het was toch al behoorlijk warm. Maar om even te rauzen in dat struikgewas was het heerlijk en kon het wel volgens de baasjes.

Natuurlijk daarna even drinken en dan vertrokken we voor een mooie wandeling.  Ja, jullie raden het al, natuurlijk een geocache-wandeling. Het waren mysteries die bazinneke  thuis opgelost had.

En ook nu hebben de baasjes weer alles gevonden. Nee, wij niet, al ben ik, de Lemmy, daar best wel goed in. Maar als wij samen zijn, hebben wij het altijd veeeel te druk met gek doen. Wij hebben heel veel takken gevonden en in stukjes gebroken. Het was een heeeeel mooie wandeling, met stukjes dennenbos en stukjes loofbos en mooie vergezichten, zo mooi dat de baasjes vergaten om foto’s te nemen. Hoe stom hè, maar soms luisteren ze gewoon niet naar ons als wij zeggen dat ze foto’s moeten nemen. Maar allé, er zijn er toch nog een paar, dus kunnen we jullie toch nog iets laten zien.

Ow ja, en we hebben onderweg ook een paar foxholes gezien. Dat zijn putjes die de soldaten in de oorlog maakten om zich in te verschuilen voor de vijand. Wij zijn ook heel even in zo’n putje geweest.

Enfin, we hadden afwisselend zon en schaduw, een beetje wind en…. we kwamen niemand tegen, dus was het gewoon genieten samen.

Het enige jammere was en dat mochten we eigenlijk niet vertellen, maar we doen het toch. Baasjes wandel-GPS had kuren, maar ook bazinneke deed weer haar best hoor. Ze lag opeens plat op de grond. Tja, we zijn het wel gewend dat ze valt, maar nu recht in de prikkeldraad. Broek helemaal stuk, en haar been ook een beetje, maar ’t valt wel mee, ’t is gewoon een dikke schram. We maken toch wel wat mee met die baasjes hoor.

 

Terug op de camping kregen we een stukje gedroogde pens en buffellong, daarna zijn we gaan slapen terwijl de vogeltjes hun mooiste liedje floten, de vlindertjes rond onze oren dartelden en de bijtjes zoemden.

 

Wat we nog niet verteld hebben is dat de camping hier helemaal zelfvoorzienend is, dus er ligt geen electra, dat maken ze zelf met een generator. Raar hè, dat zie je niet vaak, maar het heeft wel iets speciaals. Waarom ik jullie dat vertel? Awel, jullie weten dat bazinneke voor baasje altijd zelf brood moet bakken omdat hij heel ziek wordt van brood van de bakker. En bazinneke heeft hier op de camping toch ook alweer een broodje gebakken voor ’t bazeke en dat is super goed gelukt.  Dat zelfvoorzienende hier op de camping werkt dus ook. We komen hier dus niks te kort.

 

Dus ook dit was weer een super geslaagd dagje. Op naar het volgende grote of kleine avontuur want het is niet altijd hetzelfde hè.

 

Groetjes,

Lemmy en Wodan