Dag 6 : rustig op de camping? Of toch niet?

 Vandaag is het vrijdag de 13^e, baasjes zijn niet bijgelovig, gelukkig maar. Toch besloten ze vandaag om rustig op de camping te blijven.

 

Nou ja, rustig op de camping? De auto werd vanbinnen gestofzuigd want die hing helemaal vol met onze boxerharen, vooral witte hoor. Hihi, dat zijn precies varkenshaartjes, zo stug. Die bruine haartjes, die zie je zo snel niet. LOL  Ook de caravan binnenin moest er aan geloven met dezelfde reden.

Ook de vuilwatertank en het toilet werden door baasje geleegd. Tja, dat zijn zo van die dingen die naar het schijnt bij kamperen horen. Pppffff ze doen maar hoor, das niet aan ons besteed. Wij doen ons plasje en dat verdwijnt in de grond. En ons groter pakje, tja, van ons mag dat blijven liggen hoor, maar de baasjes denken daar anders over. Die sleuren dan ook zakjes mee op dat op te ruimen. Echt hè, we snappen da niet zenne, maar we laten ze maar doen.

 

Maar allé, wij vonden da niet erg want wij kregen weer wat lekkers en mochten zalig liggen slapen op onze stretchers.

Maar als jullie nu denken dat wij niks gedaan hebben, dan hebben jullie het wel mis hoor. Uitlaatrondjes, das normaal, maar amai, ’t was vanmiddag weer den berg op. Klimmen, klefferen, en weer afdalen op kleine paadjes.
Heel mooi hoor, en allemaal op die berg waar we naast staan, dus aan de camping. Smalle paadjes tussen struiken en onder bomen. Echt heel leuk en niet eens zo heel ver, maar wel vermoeiend hoor, zeker voor jonge poten, maar daarom nemen de baasjes ook nog niet de grootste route. Opbouwen en wennen horen we steeds.

 

Wat vandaag zo lollig was, baasje nam ons allebei aan zijn heupgordel mee op stap, dus liepen wij gezellig naast mekaar. Als een echt “Duo Penotti” (zoals de choco hè). 

Met klimmen hoefden we baasje niet omhoog te trekken, dat lukte prima en bazinneke heeft natuurlijk haar 3^e been, al is dat nog steeds 1 poot minder dan dat wij hebben. Maar goed, daardoor lukt het haar ook wel, al is het een pak trager, ze hinkelt steeds wel achterna. En dan moeten we natuurlijk even wachten op haar want onze roedel moet compleet blijven hè.

Met het afdalen natuurlijk net hetzelfde, bazinneke hinkt ook dan achterna, en baasje? Hihihihi, die kon ons bijna niet volgen. Af en toe moesten wij stoppen want anders had het baasje waarschijnlijk de grond gekust. Maar wij zijn natuurlijk super braaf en stop was dan ook stop en zo kon het baasje ons ook rustig volgen. 

 

En nee, daar op die berg mogen we niet los lopen want daar zitten heel veel wilde diertjes en die moeten zich veilig  blijven voelen in hun eigen bos.

 

We hebben wel wat eigenaardigs gezien. Midden in het bos, hoog tegen de heuvel stond een oranje tent. Niemand daar gezien, maar we zijn ook niet heel dichtbij geweest.  Of zou dat een parachute zijn geweest die er nog lag van uit den oorlog? Mmmmm, daar zag ze er misschien iets te nieuw voor uit. Maar alles kan hè.

 

En iets daarvoor zagen we een soort van grot en daar waren stokken voor geslagen. En in die grot lag een slaapzak. Raar hè? Dat mensen daar in kruipen? Misschien leven daar nog holbewoners? Zou dat kunnen? Offfff geen idee.

Terug op de camping mochten we weer even ploeteren in het beekje. Das zo fijn met dit weer, zo leuk om te doen en fris aan de pootjes. En we kunnen vandaaruit “Katje” en “@Home” in de gaten houden. Lekker makkelijk, zo vlak bij ons vakantiehuisje op ons mooie en rustige plekje

Daarna zijn de baasjes maar weer eens eerst gaan douchen en toen mocht ik, de Lemmy met bazinneke mee om de vaat te gaan doen. Jaja, een hele eer is dat. Terwijl bazinneke dan alles mooi schoon maakt kan ik daar rustig wat rondsnuffelen en als het nodig is kan ik helpen hè. Ik heb 4 pootjes, die kunnen echt heel wat hoor.

 

Daarna zijn de baasjes in hun luie zetels gekropen en wij mochten bij hun op de voetbankjes gaan liggen. Nee, baasje lagen niet makkelijk, maar wij wel, en ja, dat is al wat telt.

Zo hebben we samen genoten van de rest van de namiddag. De slaap doet ons goed, want kamperen is echt heeel vermoeiend.

 

Zo, dit was weer een heel andere dag dan alle vorige, maar even leuk want we zijn met ons vieren samen.

Tot de volgende maar weer.

Groetjes,

Lemmy en Wodan