Volgers

woensdag 15 juni 2022

Dag 11 - 15 juni - warm, warmer, warmst, maar niet met airco in de auto

 

De baasjes hadden nog niet echt een planning, maar toen het echt duidelijk werd, dat het vandaag heel erg warm zou worden, gingen ze aan het plannen.

 

Ow, dat gaat wat worden, een dagje op ronde met de auto….. Mmmmmm, schijnbaar deden ze dat met Happy ook en vond die dat helemaal geweldig, dus hopen ze dat wij dat ook vinden.

 

En natuurlijk is het leuk, terwijl op een gegeven moment de temperatuur buiten steeds hoger opklimt en zelfs bijna met de 30° gaat flirten, zitten wij heerlijk koel in de auto, de airco doet zijn best.

En ondertussen kunnen wij genieten van mooie dingen en af en toe een stukje lopen natuurlijk, er even uit om wat te drinken want de baasjes hadden een hele kan met water mee, alleen voor ons. Zo hebben we een heerlijk dagje achter de rug.  Goed hè.

 

De rit begon en niet zo heel ver van de camping reden we langs een weg die we nog niet gedaan hadden, en wat een uitzicht, daar, zo mooi dat we even gestopt zijn om te genieten van die prachtige natuur.





Vandaar ging het naar Bivels waar we ook weer een prachtig landschap, met zicht op het dal van de Our, mochten aanschouwen. Tegen de heuvels, verstopt tussen de bomen was ook nog een heel mooie villa/kasteeltoren te zien. Gelukkig kon bazeke heel goed inzoomen met zijn fototoestel zodat wij het gebouw ook heel goed konden zien.

 




En vandaar ging het richting Vianden. Al van heel ver konden we een blik werpen op het mooie kasteel van Vianden.




 

Vanop dat punt hadden we ook mooi uitzichten en er liep daar een prachtig wandelpad waar we natuurlijk ook even gebruik van gemaakt hebben.




We hadden daar ook een prachtig zicht op 1 van de mooiste en pittoreske dorpjes van Luxemburg.



 

En zo kwamen we ook weer aan het kasteel, maar nu dan van korter bij en van de andere kant.

 


 

Vianden was trouwens de laatste sta in Luxemburg dei bevrijd werd tijdens de 2e Wereldoorlog. Dit gebeurde op 12 en 22 februari 1945.

Ter ere van de gesneuvelden van het 1255ste Engineer Combat Bataljon en de 6e US Cavalry Group die verantwoordelijk waren voor de bevrijding staan er aan het kasteel ook gedenkstenen.

 




 

En van daaruit gingen we weer verder. Naar Hoesdorf dit keer waar we het monument bezochten dat is opgericht ter ere van de 109e Infanterie regiment van de US Army. 1944 - 1984



 

En weer een beetje verder kwamen we aan 1 van de hoofddoelen van vandaag. Het oorlogsmonument in Reisdorf – Bigelbach ter ere van de C-Company 60e A.I.B., 90e Armed Division die deze plaats verdedigden tot de laatste man tussen 16 en 19 december 1944.

 



 


En weten jullie wat? Wij zijn daar alleen in de auto gebleven, heel netjes.

Het was daar heel erg warm, er was nergens schaduw en er liep een vrij drukke baan langsheen. Dus vonden de baasjes het niet zo wijs om ons er hier uit te laten. Er was ook geen leuke wandelmogelijkheid.

En nu hoor ik jullie denken…. Met deze hitte in de auto???? Hoe onverantwoord is dat. Nou echt niet hoor. De baasjes weten wel wat ze doen.

De auto draaide nog, de airco werkte op volle toeren, dus wij lagen heel gezellig samen te genieten, eigenlijk lagen we zelfs te slapen. Want de baasjes blijven nooit lang weg en wij lagen lekker koel.

Hihihi, de baasjes waren wel bang dat iemand ons zou zien zitten en de ruiten zouden inslaan omdat ze dan misschien zouden denken dat wij in een warme auto zouden zitten. Tja, en de motor, die hoor je amper draaien. Maar gelukkig is dat dus niet gebeurd en waren de baasjes al heel snel terug.

Bazinneke had daar vlakbij ook nog snel een geocache gezocht en gevonden, dat kon makkelijk want wij hadden alle tijd in het koele Katje.

 

En toen weer verder natuurlijk richting Consdorf, het 2e hoofddoel van de dag.

Een Amerikaanse bom die in oktober 1944 werd afgeworpen in een veld vlakbij Consdorf, dit door een B17F Flying Fortress om ballast te verminderen. De bom van 907 kg. werd pas in 1990 opgegraven en in 1994 als monument onthuld.

 





 

Hier was ook een veldje waar we er weer even uit konden, maar wat waren we blij toen we na het afleveren van een plasje toch weer in gezellig in dat koele Katje konden kruipen en we al slapend weer verder konden naar de volgende plaats.

 

 

In Brouce staat een herdenkingsmonument, een kapel, ter ere van 2 mensen die hier zijn geëxecuteerd en verbrand door de Nazi’s op 11 september 1944.

 



 

Het volgende grote doel van vandaag  was Heffingen waar de kapel “Notre Dame de la Paix” staat. Hier wordt nog steeds ieder jaar met OLV Hemelvaart, in augustus een licht-sacramentsprocessie gehouden.

Tijdens de 2e Weredoorlog werd de belofte uitgesproken dat, als het dorp niet al te fel beschadigd zou worden, er een kapel zou gebouwd worden als dank.

In de kapel hangt een plaat om de inwoners van Heffingen die zijn omgekomen of vermist tijdens de 2e Wereldoorlog te herdenken.

 





De kapel heeft ook heel mooie glas-in-lood ramen.

 



 

Op de plaats (het kruispunt) waar de kapel staat, bevind zich ook het Héikräiz, dit dateert uit de 19e eeuw en is de grens van de Middeleeuwse Heerlijkheid Meesebuerg en de Heerijkheid Hieffnech.

Het kruispunt zelf is een kruising van 2 antieke Romeinse paden.

 


 

Hier was het ook zooo mooi dat we, ondanks het warme weer er toch weer even uit gegaan zijn om even los te lopen en wat te drinken en natuurlijk de planten water te geven, want die kunnen dat met deze hitte best gebruiken hoor.

 




 

En toen ging het verder…. Maar, hoe kan dat dan???? Er is hier duidelijk wat mis, we moesten veel verder rijden dan we dachten, en toen we aankwamen bleek dat er niks was. Hoezo niet????

Awel, dat gaan we jullie toch vertellen. Ja hoor, we vertellen onze blunders, maar evengoed de blunders van de baasjes. Yep….

Hihihihi, ze hadden de foute coördinaten opgeschreven zodat ze vele kilometers de verkeerde kant op gingen. En eer dat hun euroke gevallen is, amai, dat was nen trage zenne.

Normaal gezien zouden we in Luxemburg blijven en niet de grens over gaan, maar opeens zaten we in Duitsland. Nu ja, niet zo moeilijk natuurlijk want we zitten hier vlakbij Duitsland. Als we op de camping zijn en we zwemmen de Our over, dan zitten we in Duitsland.

Dus hadden de baasjes geen argwaan, en wij? Wij hielden ons stil want wij lagen lekker, dus wij hoefden nog niet naar huis.

 

Maar dat was wel wat de baasjes beslisten als ze hun flater inzagen. Terug naar de camping. De rest van de planning is voor morgen, of overmorgen want ze voorspellen nog een paar hete dagen.

 

Maar toch nog even wat onverwachts. Doordat we nu vanuit Duitsland richting de camping reden kwamen we aan de barrage van Untereisenbach, die hadden we nog niet op de foto, dus hebben we het baasje uit Katje gejaagd om fotokes te nemen en bazinneke om te poseren terwijl wij op Katje zouden letten. Slim van ons hè.

 





 

En nu zitten we weer gezellig op de camping, de buikjes zijn weer rond gegeten, we zijn in de Our geweest, dus de pootjes zijn ook weer nat.

En nu we de blog gedicteerd hebben aan bazinneke kan zij hem weer online zetten en kunnen wij gaan slapen.

Eeuuhhh en bazinneke heeft gezelschap gekregen van een libel die netjes op haar shirt blijft zitten. Mooi hè.

 



Enfin, dit zijn onze avonturen van vandaag dan maar weer.

Tot de volgende maar weer als de hoge temperaturen het toelaten natuurlijk

 

Groetjes van de 2 Meerpaal avonturiers,

Lemmy & Wodan.

1 opmerking:

En weer een avontuur dagje.....Maar..... ook het onverwachte einde.

  Woensdag 29 oktober 2025 Eindelijk hadden we weer een rustiger nacht. Ppppffff.... Ja, de wind blies nog fel en het maakte nog behoorlijk ...