Dag 12 → 16 juni 2022 : Rondje auto en heerlijk wandelen

 

Vandaag, net als gisteren met de auto rond gereden, lekker in de airco, samen op weg naar van alles en nog wat.

 

Ik kan jullie verzekeren dat het een reuze fijn dag is geworden met heel veel caches voor bazinneke, met oorlog voor ’t baasje en met een heerlijke boswandeling voor ons.

 

Maar goed, we zullen alles dan maar eens vertellen hè, want jullie zijn vast reuze benieuwd. 

Om te beginnen zijn we terug gereden naar die cache waar de baasjes gisteren de mist in gingen.  Het was wat ze al vermoeden, ze hadden de foute coördinaten opgeschreven, dus konden ze die cache ook nooit vinden.

Maar vandaag, de exacte locatie en al snel had bazinneke het logboekje in handen. Een blije bazin is een prima start van de dag, toch.

 

En dan ging het verder met de planning.

We reden naar Medernach waar een herdenkingsmonument staat voor de 9^e US. Panzerdivison.

In de vroege ochtend van zaterdag 16 december 1944, brak hier de strijd opnieuw in volle kracht uit en ondanks zware verliezen konden ze stand houden tot ze werden afgelost door de 3e Army Pattons. Het heroïsche verzet van al deze jonge geallieerde frontsoldaten kon voorkomen dat het gebied heroverd werd. Generaal George S. Patton Jr, de bevelvoerende bevrijder bracht kort voor Kerstmis 1944 voor het eerst een bezoek aan dit gebied.

 

 

En op onze ronde kwamen we onverwacht ook nog de ruïnes van een kasteel in Merz tegen. We kunnen jullie dus maar een foto van in de verte laten zien want de baasjes wilden ons niet alleen laten en het was te ver om over de asfalt te wandelen omdat het toen al vrij warm begon te worden buiten.

 

 

En toen kwamen we aan in Cruchten, een heel mooie omgeving.

 

En daar stond dit, het leken wel houten potloden, maar eigenlijk waren het een soort wegwijzers.  Er stond ook een grote pancarte waarop alle richtingen en gebeurtenissen stonden die de potloden aanwezen.

 

 

Maar het uiteindelijke doel van ons bezoekje hier stond even verderop  het grasperk.

Deze 250 kg. zware Amerikaanse bom uit de 2^e Wereldoorlog, was gevuld met 135 kg. TNT en Hexogen.

 

 

En dan kwamen we onderweg deze rare pyramide tegen. De betekenis is een gok, maar er wordt beweerd dat dit het middelpunt van het land is.

In ieder geval lag hier een geocache die al een paar keer niet gevonden werd. En ja, bazinneke heeft deze toch wel gevonden, dan is ze altijd trots en super blij.

 

 

En wij genoten want het was daar wel leuk en we hebben daar ook even gewandeld. Het was er heerlijk, lekker koel in het bosje daar.

 

 

En voor we weer in de auto stapten, eerst nog even de dorstigen laven. En die dorstigen, dat waren wij natuurlijk.

 

 

En zo kwamen we aan de Janglis Barrière waar we dit mooie wagentje zagen staan.

 

In Useldange stond ook nog een Duits SK 18/105 mm. Howitzer kanon. Het kanon weegt 5.542 kg en het kon tot bijna 20 meter ver schieten.

 

 

Daarna werd er onderweg een pitstop gehouden. Het was tijd om de magen te vullen en nog wat te drinken. Baasjes zagen een heel erg mooie en gezellig picknick bank waar wij er gewoon ook mee uit konden. Wel aangelijnd want er liep  toch nog wel een drukke straat langs. Maar we waren samen en er was ook een plaatsje waar we nog even onze pootjes konden opheffen om de bomen te besproeien.

 

En ik dacht natuurlijk weer iets geroken te hebben, dus even speurneus spelen.

 

Na hier even gerust te hebben waren de batterijtjes weer opgeladen en dat was niet slecht want we gingen nu naar Habscht.

Daar was een leuk en klein wandelrondje, allé, eigenlijk een geocache rondje. Maar het lag helemaal in de koele bossen, lekker in de ongerepte natuur en vooral in de schaduw en dat was leuk. De kleine zonnige stukjes namen we er maar zuchtend bij. Het was hier echt heerlijk wandelen.

 

 

Toen we weer met de auto op pad waren werd er ook nog even een stop gemaakt aan een viewpoint, daar bleven wij maar lekker in de koele auto.

 

 

Nog even een laatste stop aan de Donatuskapel in Boulaide – Arsdorf. Deze werd opgericht ter herdenking van de inwoners van Arsdorf die zijn omgekomen in WO II

 

En toen? Toen reden we eerst langs een tankstation want met al dat rond rijden had Katje dorst gekregen en naast dat tankstation was een carwash. Daar zijn we dan ook weer maar doorheen gereden.  We vinden het nog steeds een beetje eng, al dat schuim en water dat op Katje gespoten wordt en dan die ronddraaiende borstels, bah, we zijn altijd een beeetje bang dat ze door Katje heen komen. Het lijken echt wel enge monsters. Maar we weten wel dat het niet erg is en we krijgen dan altijd wat lekkers van de baasjes, dus redden we het altijd wel.

We waren hier ook weer kort bij de winkel en natuurlijk werd er even gestopt om nog wat brood, kip en vooral veel drinken in te slaan, das nodig met dat warme weer.

 

En toen ging het weer richting camping, maar eerst stopten we bij een monument waar we al vaker langs waren gekomen. Nu dus maar even stoppen.

 

Dit monument voor de 28^e Division Band ligt in Wiltz en het wordt “Bazooka Boogie” genoemd.  Het monument bestaat uit 3 delen.

 

Links Schumannseck, remember of the battle of the bulge

 

 

In het midden een steen met de tekst : “Bazooka Boogie”, in memory of the brave musicians of the th Division band who helped defending Wiltz on December the  18th 1944.

 

Rechts staat een PaK 43/48 mm kanon, 1 van de 3 die terug te vinden zijn in de Ardennen, deze verkeerd in de beste staat.

 

 

En ondertussen hangen we lang en breed weer te rusten op de camping. Al hebben we wel wat om uit te kijken, er ligt een super knappe bruine dobermann dame naast ons. Heeeel spannend, maar ik doe het boven verwachting goed. De Wo die doet raar, maar ja, das dan ook ne puber hè.   Baasjes zegt dat we maar moeten wennen aan alle soorten van honden als buren, grote en kleine.  We zullen wel zien hoe het allemaal gaat lopen.

 

Voor nu stoppen we maar met schrijven want we zijn echt wel moe hoor. En morgen gaan we vast weer op avontuur.

 

Groetjes van deze 2 Meerpaal jongens

Lemmy en Wodan