En weer een dag voorbij, het gaat hier snel, maar toch steeds avonturen.
Nooit weten we op voorhand wat de dag brengen zal alle
ochtenden verlopen hier op de camping in hetzelfde ritme, met vooral slapen
voor ons op het programma, want met alles wat we beleven is de nacht kort, ook
al gaan we vroeg naar bed.
Maar op een gegeven moment komt er schot in de zaak, of
beter gezegd, actie in de baasjes. Dan
worden GPS’en en listings klaar gelegd. Picknick klaar gemaakt, een kan met
water met water voor ons ingeladen.
En dan is het de vraag, waar gaan we nu weer naar toe,
wat gaan we nu doen?
En zo ging het vandaag naar Bivels, nog in Luxemburg,
waar we gingen wandelen langs de Our.
Wat was het hier mooi, alleen mochten wij niet naar beneden
naar het water. Nu ja, ik snap het eigenlijk wel want het ging daar helemaal pardoes
naar beneden, geen schuine kant, maar steil. Dus dat zou met een heuse duikvlucht geworden zijn als we in de Our zouden belanden. En de Our is daar ook ontzettend diep, veel en
veel dieper dan op de camping.
De andere kant van het wandelpad was een mooi bos,
waardoor we ook veel schaduw hadden.
Maar we hebben daar dus ook wel heel erg leuk gewandeld,
alleen was er daar een hond met een jogger, en dat klikte helemaal niet met de
Wo, die werd helemaal woest, en de baasjes waren daar niet blij mee. En
natuurlijk wilde ik mee doen met grote broer. Dat viel ook niet in goeie aarde. 👿 Snappen jullie dat nu? Wij willen gewoon maar op ons strepen staan. Wij houden
er niet van als honden naar ons blaffen of brommen.
En toen we moe waren van het wandelen reden we naar Vianden,
daar is het ook zo mooi en zien we steeds weer heel pitoreske dingen.
En zo ging het verder naar Gentingen in Duitsland, die streek
hadden we nog niet bezocht, dus…. Nu dan wel.
En daar gingen we een geocache zoeken bij een half
ingestorte bunker, maar altijd weer verrassend om te zien hoe die sterke en
stevige bouwwerken, toch door mekaar kunnen vallen en tot ruïnes veranderen.
.jpg)
In die streek hebben we natuurlijk ook nog andere geocaches gezocht,
niks speciaals, dus ook weinig over te vertellen en.... geen fotokes. En wij? Wij bleven vaak gewoon in de auto slapen want de vroege
wandeling was echt vermoeiend.
Soms deden de baasjes de deuren open, maar bleven we liever gewoon liggen. Dat steeds in en weer uit de auto is ook vermoeiend hoor. 😜
’s Avonds in de caravan hebben de baasjes zich weer
geamuseerd met Rummikub spelen. En wij???? Met het plagen van de baasjes
natuurlijk.
Zo hadden ze ook aandacht voor ons en konden ze zich niet concentreren op die rummikub steentjes. Of er vielen er al wel eens op de grond. 👻
En vandaag is het dan de 2e juli, de 28e dag van het 2e deel van onze avontuurlijke reis. En het is
een hele rustdag geworden. 💤
Allé, voor ons toch.
De baasjes zijn aan het poetsen gegaan, want zoals elk
huisje moet er ook gepoetst worden, anders zou alles snel vies en vuil zijn.
Baasje buiten poetsen.
Bazinneke binnen gepoetst en nieuwe lakens en dekens
gelegd. Dus straks liggen wij weer heerlijk in een super schone caravan.
Maar nu, is het gewoon nog buiten genieten van het mooie weer.
Groetjes, 💋
Lemmy en Wodan.
ik heb weeral genoten van jullie ontekkingen en wandelingen maar ik lees dat lemmy en wodan dat zijn jullie nog altijd last hebben van blaffende hondenjullie moeten ze leren te negeren en niet ze naar kijken maar dat is prezies mkkelijker gezegd dan gedaan ik heb weeral genoten van jullie mooie fot os bedankt en tot de volgende reis daaaaaaagtres en leo
BeantwoordenVerwijderen